Ασφαλής θέρμανση: διαγράμματα και αρχές θέρμανσης αερίου σε ιδιωτική κατοικία

Το πλεονέκτημα της θέρμανσης ενός σπιτιού με φυσικό αέριο είναι η οικονομία. Θέρμανση φθηνότερο από το ξύλο (έως και 2,5 φορές) ή ηλεκτρικό (έως 7,5 φορές) θέρμανση.

Η θέρμανση με αέριο είναι ένα σύστημα θέρμανσης ενός κτιρίου χρησιμοποιώντας θερμική ενέργεια που παράγεται από την καύση αερίου σε ειδικό λέβητα.

Ως ψυκτικό μέσο Στη Ρωσία χρησιμοποιείται συχνότερα νερό (σε αυτήν την περίπτωση, οι σωλήνες είναι τοποθετημένοι με καλοριφέρ), αλλά σε ορισμένες χώρες, προτιμάται η θέρμανση με αέρα, όταν η θερμότητα αναδιανέμεται από αεροπορικώς μέσω ειδικών αεραγωγών. Θέρμανση με αέρα και αέριο έως και ενάμιση φορά φθηνότερα νερό.

Χαρακτηριστικά της θέρμανσης ενός σπιτιού με φυσικό αέριο

Μιλάμε για σχετικά με τα αυτόνομα συστήματα θέρμανσης σπίτια με δικό τους λέβητα αερίου. Ακολουθούν τα κύρια χαρακτηριστικά τους:

• Κατάλληλο για αεριοποιημένους οικισμούς.
• Σύνδεση εξοπλισμού αερίου απαιτεί εγκρίσεις και συμμετοχή ειδικών.
• Η βάση του συστήματος θέρμανσης είναι ο λέβητας.
• Υπάρχουν κανόνες για την τοποθέτηση ενός λέβητα αερίου (μόνο σε μη οικιστικά κτίρια με τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά, εκτός από τα μπάνια).
• Αυτό το σύστημα θέρμανσης συμπληρώνεται από διάφορες συσκευές, μέγιστη αυτοματοποίηση της διαδικασίας θέρμανσης.
• Για τη λειτουργία του εξοπλισμού χρειάζεται ηλεκτρικό ρεύμα.

Τύποι θέρμανσης αερίου σε ιδιωτικές κατοικίες

Ανά τύπο παροχής φυσικού αερίου - αυτά είναι:

1. συστήματα με αγωγούς φυσικού αερίου·
2. με υγροποιημένο αέριο σε κυλίνδρους ή δεξαμενές αερίου.

Πρώτη επιλογή είναι ένας από τους πιο οικονομικούς τύπους θέρμανσης. Δεύτερος κοστίζει στους ιδιοκτήτες αρκετές φορές ακριβότερος (σύμφωνα με μια πηγή, πέντε φορές).

Κατά τη σύνδεση με την κύρια παροχή φυσικού αερίου, είναι απαραίτητο να παραγγείλετε ένα έργο αεριοποίησης και να λάβετε εγκρίσεις από τις ρυθμιστικές αρχές.

Αέριο Ο σωλήνας συνδέεται απευθείας με τον εξοπλισμό του σπιτιού. Η παροχή αερίου γίνεται συνεχώς και αυτόματα.

Η θέρμανση με κυλίνδρους ή δεξαμενή αερίου απαιτεί ανεξάρτητη παροχή αερίου. Οι κύλινδροι πρέπει να αλλάζονται συνεχώς (κάθε 2-3 ημέρες). Θήκη αερίου (ιδιωτική εγκατάσταση αποθήκευσης φυσικού αερίου) θα επιτρέψει τη δημιουργία ενός πιο αυτοματοποιημένου συστήματος, καθώς θα μπορεί να διοχετεύεται αέριο σε αυτήν μία φορά κάθε έξι μήνες έως ένα χρόνο.

Γενικά, το κόστος μιας εγκατάστασης αποθήκευσης φυσικού αερίου και του φυσικού αερίου για αυτήν θα κάνει τη θέρμανση αρκετές φορές πιο ακριβή. Αλλά εάν υπάρχει γεννήτρια, ένα τέτοιο σύστημα είναι αυτόνομο, δεν εξαρτάται από αγωγό φυσικού αερίου και μπορεί να αντέξει μεγάλες διακοπές στην παροχή ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεξαμενές αερίου χωρητικότητας 2-3 κυβικών λίτρων αρκετή ποσότητα για να θερμανθεί ένα εξοχικό σπίτι 150 τ.μ., κτίριο σε 300 τ.μ. θα απαιτήσει σημαντικά μεγαλύτερο όγκο (σύμφωνα με ορισμένες πηγές) έως 9 κυβικά λίτρα).

Φόντα

Τα πλεονεκτήματα αυτού του τύπου θέρμανσης περιλαμβάνουν:

• οικονομία όταν χρησιμοποιείται κύριο αέριο·
• συντελεστής απόδοσης έως και 95%.
• η δυνατότητα θέρμανσης μεγάλων κατοικιών ·
• μεταβλητότητα θέρμανση, καθώς υπάρχει δυνατότητα επιλογής μεταξύ υγρών και αερίων επιλογών.
• οικολογική φιλικότητα (τα προϊόντα καύσης ρυπαίνουν ελάχιστα το περιβάλλον)·
• αυτοματοποίηση (με κύριο αέριο, το σύστημα λειτουργεί ανεξάρτητα, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου και της παροχής ειδικών λειτουργιών θέρμανσης σε διαφορετικούς χώρους).
• όταν χρησιμοποιείτε θέρμανση αέρα δεν χρειάζονται καλοριφέρ και σωλήνες στα δωμάτια.
• ευρύ φάσμα πρόσθετων λειτουργιών: με θέρμανση αέρα - καθαρισμός και υγρανση αέρα, εξαερισμός, κλιματισμός;
• ασφάλεια που παρέχεται από αισθητήρες·
• στο σύστημα Το κύκλωμα παροχής ζεστού νερού για το σπίτι είναι συνδεδεμένο.

Ελαττώματα

• 

  Δυσκολίες και σημαντικό κόστος κατά τη σύνδεση σε κύριους αγωγούς φυσικού αερίου·
• η ανάγκη για ακριβή αντιστοίχιση του θαλάμου καύσης ή άλλη τοποθεσία του λέβητα σύμφωνα με τα απαιτούμενα πρότυπα, καθώς και η έγκριση·
• υψηλό κόστος θέρμανσης κατά τη χρήση κυλίνδρων ή δεξαμενής αερίου.
• κίνδυνος έκρηξης φιαλών αερίου·
• ενεργειακή εξάρτηση (σε περίπτωση διακοπών ρεύματος στο σπίτι, απαιτείται γεννήτρια)
• κίνδυνος σε περίπτωση παραβίασης των κανόνων τοποθέτησης και λειτουργίας εξοπλισμού αερίου, ή η απουσία αυτόματου συστήματος παρακολούθησης διαρροών·
• Πιθανότητα βλάβης του εξοπλισμού (ειδικά εισαγόμενα) λόγω των υπερτάσεων τάσης στα ρωσικά δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.

Τύποι λεβήτων

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι:

• με τη μέθοδο εγκατάστασης·
• από την εξουσία·
• από τον αριθμό των περιγραμμάτων.

Σύμφωνα με τη μέθοδο εγκατάστασης, υπάρχουν επιτοίχιοι και επιδαπέδιοι λέβητες. Οι λέβητες χαμηλής ισχύος με ένα κύκλωμα και ένα ελάχιστο σύνολο πρόσθετου εξοπλισμού τοποθετούνται συχνά στον τοίχο της κουζίνας. Οι πιο ισχυροί λέβητες απαιτούν ξεχωριστό δωμάτιο (λεβητοστάσιο) και συμπληρώνονται με διάφορους εξοπλισμούς.

Φωτογραφία 1. Ένας επιτοίχιος λέβητας αερίου μονού κυκλώματος εγκατεστημένος σε ένα μικρό ημιυπόγειο δωμάτιο σε κεραμικά πλακίδια.

Εξουσία

Κάθε λέβητας έχει μια συγκεκριμένη χωρητικότητα. Όταν χρησιμοποιείται κυρίως για θέρμανση, χρησιμοποιείται ο βασικός τύπος υπολογισμού: 1 kW ισχύος ανά 10 τ.μ. καλά μονωμένο σπίτι. Για ένα εξοχικό με εμβαδόν 200 τ.μ. απαιτούμενη ισχύς λέβητα 10 kW. Επιπλέον, συνιστάται να προσθέσετε περίπου 15% για φορτία αιχμήςΗ προγραμματισμένη παροχή ζεστού νερού μέσω του ίδιου λέβητα θα απαιτήσει πρόσθετη ισχύ.

Ο ειδικός σχεδιασμού θα υπολογίσει απαιτούμενες παράμετροι εξοπλισμού, λαμβάνοντας υπόψη το υλικό των τοίχων, τον αριθμό των ορόφων και των παραθύρων, τα κλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής και άλλες πτυχές.

Αριθμός περιγραμμάτων

Υπάρχουν:

1. μονοκύκλωμα;
2. λέβητες διπλού κυκλώματος.

Μονοκύκλωμα συχνά πιο ακριβό και πιο ισχυρό, αλλά χωρίς πρόσθετο εξοπλισμό προορίζονται μόνο για θέρμανση. Αν θέλετε να έχετε παροχή ζεστού νερού, μπορείτε να αγοράσετε έναν λέβητα. Ένας λέβητας ενός κυκλώματος επαρκούς ισχύος θα αντιμετωπίσει τη θέρμανση ενός μεγάλου σπιτιού και τη θέρμανση ενός σημαντικού όγκου νερού.

Φωτογραφία 2. Λέβητας θέρμανσης αερίου μονού κυκλώματος, εγκατεστημένος στον τοίχο. Κατάλληλος για μεγάλη ιδιωτική κατοικία.

Διπλό κύκλωμα οι λέβητες είναι λιγότερο ισχυρό, φθηνότερο και πιο ευέλικτο: ένα από τα κυκλώματά τους λειτουργεί για τη θέρμανση του σπιτιού, το δεύτερο - για τη θέρμανση του νερού.

Έχουν ενσωματωμένο εναλλάκτη θερμότητας και η θέρμανση νερού γίνεται είτε με τη βοήθεια ενός λέβητα που περιλαμβάνεται στον λέβητα είτε με ροή. 15-20 λίτρα ανά λεπτό — ο μέγιστος όγκος θέρμανσης για τέτοιους λέβητες. Είναι πιο κατάλληλοι για μικρά σπίτια όπου ζουν λίγοι άνθρωποι.

Διαγράμματα συστήματος θέρμανσης

Τα διαγράμματα συστημάτων θέρμανσης μπορούν να είναι υγρό και αέρα.

Υγρό

Ένα απλοποιημένο διάγραμμα με έναν λέβητα ενός κυκλώματος αποτελείται από:

• λέβητας αερίου (αέριο, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα παρέχονται στο λεβητοστάσιο)·
• λέβητες;
• αντλία κυκλοφορίας;
• δεξαμενή διαστολής;
• εξοπλισμός που διασφαλίζει την ασφάλεια σε περίπτωση διαρροής αερίου·
• καμινάδα;
• σωληνώσεις και καλοριφέρ από το λεβητοστάσιο στα περισσότερα δωμάτια του σπιτιού.

Αέρας

Το τυπικό σχέδιο περιλαμβάνει ένα λεβητοστάσιο (συχνά εγκατεστημένο στο υπόγειο κάτω από το κεντρικό τμήμα του εξοχικού σπιτιού), στο οποίο εγκαθίστανται τα εξής:

• 

  γεννήτρια θερμότητας αερίου;
• ανεμιστήρας για αναγκαστική κυκλοφορία αέρα.
• καθαριστές και φίλτρα·
• εάν είναι απαραίτητο υγραντήρας αέρα;
• κλιματιστικό (το δεύτερο μέρος του είναι εγκατεστημένο έξω).
• όλα τα είδη αισθητήρων;
• κύριος αεραγωγός, που διατρέχει κάθετα το κέντρο του σπιτιού.
• οριζόντιοι αεραγωγοί κάθε ορόφου με ανοίγματα εξαερισμού σε θερμαινόμενους χώρους.
• σετ αεραγωγών και εξαρτημάτων για την εισαγωγή αέρα στο σύστημα εντός και εκτός του σπιτιού, καθώς και για την αφαίρεση μέρους του αέρα από το κτίριο.

Αν θέλετε να εξοικονομήσετε χρήματα, μπορείτε να αποκλείσετε το κλιματιστικό, τον υγραντήρα και τον ανεμιστήρα από το σύστημα. Το σύστημα λειτουργεί χωρίς αναγκαστική κυκλοφορία, αλλά η ποιότητα θέρμανσης θα υποβαθμιστεί σημαντικά σε αυτήν την περίπτωση: ο ζεστός αέρας στα δωμάτια κατανέμεται λιγότερο ομοιόμορφα, συσσωρευόμενος κάτω από την οροφή. Και Η θερμοκρασία θα εξαρτηθεί από το άνοιγμα των παραθύρων.

Αρχές λειτουργίας

• Υγρό σύστημα. Ένας λέβητας αερίου θερμαίνει ένα υγρό ψυκτικό, το οποίο διοχετεύεται στα δωμάτια μέσω σωλήνων σε καλοριφέρ (μπαταρίες) που είναι εγκατεστημένα κάτω από τα παράθυρα. Το σπίτι θερμαίνεται από ένα εξωτερικό κύκλωμα. Το ψυκτικό θερμαίνεται και ψύχεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, επομένως θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να θερμανθεί το σπίτι.

• 

  Αέρας σύστημα. Χρησιμοποιώντας μια γεννήτρια θερμότητας, ο αέρας θερμαίνεται στο λεβητοστάσιο, ο οποίος στη συνέχεια διοχετεύεται απευθείας στους θερμαινόμενους χώρους μέσω αεραγωγών (συνήθως μέσω ανοιγμάτων στο δάπεδο).

Δεν υπάρχουν καλοριφέρ ή σωλήνες στα δωμάτια. Αφού περάσει από τα δωμάτια, ο αέρας αποβάλλεται μέσω ειδικών γρίλιων εξαερισμού.

Το κύριο μέρος του θερμαινόμενου αέρα κυκλοφορεί μέσα στο κτίριο, αλλά ένα μέρος ανανεώνεται. Ο καθαρισμός, η ύγρανση και ο κλιματισμός μπορούν να ενσωματωθούν σε ένα τέτοιο σύστημα. Όταν λειτουργεί με αέριο, είναι πλήρως αυτοματοποιημένο.

Μέθοδοι καλωδίωσης

Μέθοδοι καλωδίωσης διαφέρω για συστήματα υγρών και αέρα.

Υγρό

Βασικά σχήματα για επιλογές μετακίνησης νερού δυο:

1. με φυσική κυκλοφορία υγρό ψυκτικό μέσο;
2. με την αναγκαστική κυκλοφορία του.

Η πρώτη επιλογή χρησιμοποιείται για μονοκατοικίες με περίγραμμα που δεν υπερβαίνει τα τριάντα μέτρα. Εάν το μήκος των σωλήνων είναι μεγαλύτερο, απαιτείται αντλία κυκλοφορίας.

Υπάρχουν επίσης διάφορες διατάξεις σωληνώσεων:

• σε έναν και δύο σωλήνες.
• οριζόντια και κάθετη.

Η θέρμανση δύο σωλήνων σάς επιτρέπει να απενεργοποιήσετε ορισμένα από τα καλοριφέρ στο σπίτι. Το οριζόντιο σχήμα καθιστά δυνατή την απενεργοποίηση της θέρμανσης σε ολόκληρο το δάπεδο.

Φωτογραφία 3. Διάγραμμα διάταξης ενός συστήματος υγρών με φυσική κυκλοφορία, το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως σε μικρές ιδιωτικές κατοικίες.

Αέρας

Σύμφωνα με τις μεθόδους κυκλοφορίας της μάζας του αέρα, υπάρχουν:

• κύκλωμα ευθύγραμμης διέλευσης;
• σχέδιο ανακυκλοφορίας.
• σχέδιο μερικής ανακυκλοφορίας.

Το σχέδιο ανακύκλωσης, με τη σειρά του, μπορεί να είναι:

• με φυσική κίνηση αέρας;
• με αναγκαστική κίνηση παρουσία εξαερισμού τροφοδοσίας και εξαγωγής.

Αρχικά, για τη θέρμανση των κτιρίων χρησιμοποιήθηκε το σύστημα άμεσης ροής, όπου όλος ο ζεστός αέρας απομακρύνθηκε από το σπίτι, κάτι που είναι εξαιρετικά αντιοικονομικό. Αντίθετα, το σύστημα ανακυκλοφορίας διατηρούσε τον θερμό αέρα μέσα στο κτίριο, διοχετεύοντάς τον αρκετές φορές μέσω της γεννήτριας θερμότητας. Αυτό είναι οικονομικό, αλλά ανθυγιεινό, καθώς ο αέρας δεν ανανεώνεται.

Σήμερα, το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο σχέδιο είναι με μερική ανακυκλοφορία, όταν ο θερμαινόμενος αέρας κυκλοφορεί μέσα στο σπίτι, ανανεώνοντας εν μέρει τον αέρα από έξω.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα διαφορετικών τύπων συστημάτων αερίου

Κάθε τύπος συστήματος έχει το δικό του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Νερό

Πλεονεκτήματα ενός συστήματος υγρών:

• σχέδιο μερικής ανακυκλοφορίας.
• λόγω της ευρείας χρήσης του στην αγορά πολλοί ειδικοί και εξοπλισμός·
• δυνατότητα εγκατάστασης θερμαινόμενων δαπέδων.
• επαρκή οικονομία.

Μειονεκτήματα:

• σχέδιο μερικής ανακυκλοφορίας.
• προβλήματα ψυκτικού υγρού (το νερό παγώνει, τα αντιψυκτικά είναι δυνητικά επικίνδυνα για την υγεία)·
• μακροχρόνια θέρμανση του σπιτιού.
• αύξηση του βάρους του κτιρίου και του φορτίου στο θεμέλιο.
• εξάρτηση από τη διαθεσιμότητα ηλεκτρικής ενέργειας.

Με αέρα

Πλεονεκτήματα του συστήματος αέρα:

• σχέδιο μερικής ανακυκλοφορίας.
• ένας φθηνότερος τρόπος θέρμανσης σε σύγκριση με το υγρό·
• υψηλή ταχύτητα θέρμανσης των χώρων.
• δεν υπάρχουν προβλήματα με την πλήρωση υγρών σωλήνων, καθώς και με τους ίδιους τους σωλήνες και τα καλοριφέρ.
• πρόσθετες λειτουργίες (καθαρισμός αέρα, υγραντήρας, επιλογή κλιματισμού)·
• ασφάλεια.

Μειονεκτήματα:

• σχέδιο μερικής ανακυκλοφορίας.
• δυσκολίες εγκατάστασης (το σύστημα κατασκευάζεται κατά την κατασκευή του σπιτιού, είναι δύσκολο να κρυφτούν οι αεραγωγοί αργότερα).
• ανάγκη συντήρησης·
• υπάρχει λιγότερος εξοπλισμός και ειδικοί στην αγορά·
• ενεργειακή εξάρτηση.

Κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση σπιτιού

Για συστήματα θέρμανσης με υγρό, ο τύπος που χρησιμοποιείται είναι: Α = Q / (q * B)

ΕΝΑ — υπολογιζόμενη κατανάλωση αερίου ανά ώρα λειτουργίας θέρμανσης.

Q — χωρητικότητα λέβητα (μπορεί να μην χρησιμοποιείται σε πλήρη ισχύ σε θερμότερο καιρό).

q — ειδική θερμότητα (αέριο G20 – 9,45, αέριο G25 – 8,13 kWh/m3).

ΣΕ — συντελεστής απόδοσης του λέβητα αερίου (αναφέρεται στο διαβατήριο του προϊόντος).

Για παράδειγμα, ένας λέβητας με χωρητικότητα 10 kW, βενζινοκίνητο G25, με απόδοση 90% θα καταναλώνει ανά ώρα, λειτουργώντας σε πλήρη ισχύ: 10/(9,45*0,9)=1,17 – δηλαδή περισσότερο από 1 κυβικό μέτρο φυσικού αερίου ανά ώρα.

Τέτοιοι υπολογισμοί θα σας επιτρέψουν να προβλέψετε το κόστος θέρμανσης κατά την αγορά λεβήτων με διαφορετική απόδοση. Ο υπολογισμός του κόστους για ολόκληρη την εποχή οδηγεί μερικές φορές στην ιδέα της ανάγκης αγοράς ενός λέβητα με υψηλότερη απόδοση.

Χρήσιμο βίντεο

Το βίντεο παρέχει συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε λάθη κατά την επιλογή ενός λέβητα θέρμανσης αερίου για μια ιδιωτική κατοικία.

Γιατί είναι καλύτερο να εμπιστευτείτε τον σχεδιασμό και την εγκατάσταση σε ειδικούς

Εάν υπάρχουν λάθη, η θέρμανση θα είναι κακής ποιότητας και αναποτελεσματική. Και η τιμή ενός λανθασμένα προετοιμασμένου λεβητοστασίου θα είναι απαιτήσεις της εποπτικής αρχής στην κοπή επιπλέον παραθύρων και τα παρόμοια.