Τα θερμαινόμενα δάπεδα με νερό και ράβδους για τη θέρμανση ενός σπιτιού είναι ένας από τους πιο οικονομικούς τρόπους

Από όλες τις επιφάνειες στο δωμάτιο, ένα άτομο έρχεται σε επαφή με το πάτωμα, η θέρμανση του δημιουργεί ιδιαίτερη άνεση και με τον καλύτερο τρόπο παρέχει την απαραίτητη θερμοκρασία σε ιδιωτικό σπίτι.

Θερμά δάπεδα με ράβδους για θέρμανση ιδιωτικής κατοικίας

Το ηλεκτρικό δάπεδο με ράβδους είναι ένα σύστημα που περιλαμβάνει ράβδους κατασκευασμένες από ειδικό κράμα (συνήθως άνθρακα) και ηλεκτρικό σύρμα.

Η κατασκευή τοποθετείται κάτω από τσιμεντοκονία ή κόλλα πλακιδίων και λειτουργεί με βάση την αρχή της υπέρυθρης θέρμανσης.

Το τελικό κιτ μοιάζει με σκάλα σχοινιού σε σχήμα: ανάμεσα σε δύο καλώδια τα θερμαντικά στοιχεία είναι στερεωμένα παράλληλα στην ίδια απόσταση. Η απόσταση μεταξύ των σωλήνων είναι περίπου 10 εκ., μέγιστο μήκος του σετ – 25 μέτρα.

Η αρχή λειτουργίας των συστημάτων αναπαραγωγής άνθρακα

Όσον αφορά την αρχή λειτουργίας, τα δάπεδα ράβδων είναι παρόμοια με τα θερμαινόμενα δάπεδα με φιλμ, η θέρμανση γίνεται εκπέμποντας υπέρυθρα κύματαΟι ράβδοι που χρησιμοποιούνται είναι συνήθως κατασκευασμένες από άνθρακα, ασήμι και χαλκό και όταν εφαρμόζεται τάση αρχίζουν να θερμαίνονται.

Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, τα δάπεδα από άνθρακα είναι πιο οικονομικά (έως και 60% σε σύγκριση με ορισμένες άλλες επιλογέςΥπάρχουν παραλλαγές συστημάτων κατασκευασμένων από άλλα υλικά που λειτουργούν με παρόμοια αρχή.

Ο σχεδιασμός βασίζεται σε παράλληλη σύνδεση και εάν οι μεμονωμένες ράβδοι υποστούν ζημιά, οι άλλες συνεχίζουν να λειτουργούν αποτελεσματικά. Ένα από τα συστατικά του κιτ είναι ένας αισθητήρας θερμοκρασίας που επιτρέπει στο σύστημα να αυτορυθμίζεται.

Φωτογραφία 1. Σύστημα θέρμανσης άνθρακα σε ιδιωτική κατοικία με παράλληλες ράβδους και λειτουργία αυτορρύθμισης.

Όταν επιτευχθεί η επιθυμητή στάθμη, οι ράβδοι απενεργοποιούνται. Αυτό εξοικονομεί ηλεκτρική ενέργεια, εξασφαλίζοντας σταθερή θερμοκρασία στο δωμάτιο. Κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας ένα τ.μ. Το δάπεδο άνθρακα ποικίλλει από 20 έως 160 W και εξαρτάται από τον αριθμό των ράβδων.

Ιδιαιτερότητες

Η διάταξη είναι απλή, γίνεται σε παράλληλες σειρές. Κοντά στον τοίχο Ένα από τα καλώδια κόβεται και η δομή ξεδιπλώνεται στο δεύτεροκαι η εγκατάσταση συνεχίζεται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η τοποθέτηση της κατασκευής κάτω από την επίστρωση ή την κόλλα πλακιδίων δυσκολεύει την αποσυναρμολόγησή της σε περίπτωση θραύσης. Ελέγχεται η λειτουργικότητα του συστήματος παρουσία ηλεκτρολόγου πριν από την τοποθέτηση τσιμέντου ή πλακιδίων.

Φόντα

Τα πλεονεκτήματα τέτοιων συστημάτων περιλαμβάνουν:

• ομοιόμορφη θέρμανση ολόκληρης της περιοχής του δωματίου, σε αντίθεση με τη θέρμανση με καλοριφέρ κεντρικών συστημάτων θέρμανσης.
• οικονομικά αποδοτική λειτουργία·
• πυρασφάλεια (προστατευμένο από υπερθέρμανση από ένα αυτορυθμιζόμενο σύστημα)·
• ευκολία εγκατάστασης και συναρμολόγησης ·
• ελαφρύ βάρος;
• η ικανότητα να τοποθετείτε βαριά αντικείμενα στο πάτωμα (βολικό κατά την αναδιάταξη ντουλαπιών και άλλων αντικειμένων).
• ενσωμάτωση στο σχεδιασμό ενός «έξυπνου» σπιτιού.
• μεγάλες περίοδοι εγγύησης (περίπου 20 έτη)·
• διατήρηση της λειτουργικότητας σε περίπτωση μερικής βλάβης μεμονωμένων στοιχείων.

Μειονεκτήματα

Οι χρήστες και οι ειδικοί επισημαίνουν τα ακόλουθα μειονεκτήματα:

• θραύση ράβδων κατά τη λειτουργία.
• μη επισκευάσιμα δάπεδα λόγω τοποθέτησης σε τσιμέντο·
• υψηλό κόστος;
• μέθοδος "υγρής" εγκατάστασης.
• κακή κινητικότητα – η μεταφορά σε άλλο δωμάτιο εξαιρείται·
• η εγκατάσταση απαιτεί την παρουσία ηλεκτρολόγου.
• συστήματα ορισμένων κατασκευαστών στην πραγματικότητα, καταναλώνουν περισσότερο ηλεκτρικό ρεύμα από ό,τι αναφέρεται.

Πεδίο εφαρμογής

Το σύστημα ράβδων είναι κατάλληλο για χρήση σε διάφορους χώρους:

• κατοικητικός;
• κοινό;
• αθλητισμός;
• γραφείο;
• αποθήκη;
• με υψηλή υγρασία, όπως μπάνια (με εγκατάσταση υψηλής ποιότητας και σωστή στεγανοποίηση).
• χειμερινά θερμοκήπια.

Φωτογραφία 2. Κεραμικά πλακίδια τοποθετούνται πάνω από το θερμαινόμενο δάπεδο άνθρακα στο δωμάτιο ως μία από τις επιλογές επένδυσης.

Επιλογές επένδυσης δαπέδου από άνθρακα:

• ελασματοποιημένα υλικά;
• λινόλεουμ;
• πλακάκια πορσελάνης;
• κεραμικά πλακίδια;
• υλικά από φυσική και τεχνητή πέτρα.
• χαλιά.

Η τοποθέτηση ενός τέτοιου δαπέδου σε κόλλα πλακιδίων είναι ιδιαίτερα βολική με ταυτόχρονη τοποθέτηση πλακιδίων. Χρησιμοποιείται ειδική κόλλα για ζεστά δάπεδα. Το πάχος της κόλλας με το πλακίδιο πρέπει να είναι περισσότερο από δύο εκατοστά.

Προετοιμασία για εγκατάσταση και αξεσουάρ

Κατά κανόνα, χρησιμοποιείται ένα έτοιμο κιτ ενδοδαπέδιας θέρμανσης, καθώς και μια σειρά από συσκευές και εργαλεία.

Το εργοστασιακό κιτ μπορεί να περιλαμβάνει:

• χαλάκι με ράβδους άνθρακα σε ρολό.
• καλώδια σύνδεσης;
• άλλα συνδετικά στοιχεία·
• καπάκια άκρων;
• κυματοειδής σωλήνας με καθετήρα.
• εντολή.

Συσκευές, υλικά και εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση του δαπέδου:

• ανακλαστικό υλικό (εγκατεστημένο κάτω από ράβδους άνθρακα)·
• ελεγκτής θερμοκρασίας;
• αισθητήρας θερμοκρασίας με σωλήνα;
• πένσα;
• εργαλείο πτύχωσης;
• μαχαίρι και ψαλίδι κατασκευής.
• στεγνωτήρας μαλλιών;
• κολλητική ταινία και άλλα;

Εγκατάσταση

Στάδια εγκατάστασης:

• Επιλογή επιφάνειας για εγκατάσταση.
• Επιλογή της θέσης του θερμοστάτη (βολικό για εγκατάσταση κοντά στον διακόπτη).
• Προετοιμασία επιφάνειας.
• Κάνοντας μια αυλάκωση στο πάτωμα, όπου θα βρίσκεται ο αισθητήρας θερμοκρασίας (κόψτε μια αυλάκωση).
• Εγκατάσταση θερμοανακλαστικού υλικού χρησιμοποιώντας κόλλα ή ταινία.
• Τοποθέτηση δαπέδου άνθρακα με στερέωση. Ξεκινήστε από το τμήμα σύνδεσης προς τον θερμοστάτη. Στο σημείο αναστροφής ένα από τα καλώδια κόβεται στη μέση ανάμεσα σε δύο ράβδους, η ταινία γυρίζεται για τοποθέτηση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τα χαλάκια στερεώνονται μεταξύ τους και στην επιφάνεια που ανακλά τη θερμότητα με ταινία.

• Η ηλεκτρική εγκατάσταση του χαλιού γίνεται με πιστολάκι μαλλιών χρησιμοποιώντας καλώδια σύνδεσης, άκρα και άλλα στοιχεία. Αυτό το στάδιο συζητείται λεπτομερώς στις οδηγίες βίντεο για κιτ δαπέδου.

• 

  Η σύνδεση του θερμοστάτη πραγματοποιείται σύμφωνα με το διάγραμμα.
• Στον ανακλαστήρα θερμότητας σε μοτίβο σκακιέρας με μαχαίρι κόβονται τρύπες για σύνδεση με τη βάση.
• Ο αισθητήρας θερμοκρασίας, τοποθετημένος σε κυματοειδή σωλήνα, εγκαθίσταται σε μια αυλάκωση που έχει προετοιμαστεί στο δάπεδο. Είναι στερεωμένο στο κέντρο ανάμεσα σε δύο ράβδους άνθρακα.
• Ένας θερμοστάτης είναι τοποθετημένος στον τοίχο.
• Η λειτουργία του συστήματος ενδοδαπέδιας θέρμανσης ελέγχεται εντός των πρώτων 15 λεπτών.

• Η επίστρωση ή η ειδική κόλλα χύνεται πάνω από τα στρώματα άνθρακα. Πάχος επίστρωσης (πάνω από δύο εκατοστά) εξασφαλίζει την ομοιομορφία του τελικού δαπέδου. Για την επίστρωση χρησιμοποιούνται μόνο ειδικά μείγματα για ενδοδαπέδια θέρμανση.

Η ενεργοποίηση του θερμαινόμενου δαπέδου είναι δυνατή μόνο αφού στεγνώσει εντελώς το διάλυμα, κάτι που απαιτεί 28 ημέρες.

Ενδοδαπέδια θέρμανση με βάση το νερό

Τα συστήματα νερού των "θερμών δαπέδων" είναι εύκαμπτοι σωλήνες, στην οποία κυκλοφορεί ο φορέας θερμότητας (για παράδειγμα, νερό). Μια επίστρωση τοποθετείται συχνότερα πάνω από ένα τέτοιο σύστημα, αλλά είναι επίσης δυνατή μια επιλογή "ξηρής" εγκατάστασης.

Σε παλιές πολυκατοικίες, αυτός ο τύπος ενδοδαπέδιας θέρμανσης σπάνια χρησιμοποιείται, καθώς Τα κεντρικά συστήματα θέρμανσης δεν έχουν σχεδιαστεί για αυτό.

Ωστόσο, σε ορισμένα νέα κτίρια υπάρχουν ευκαιρίες σύνδεσης θερμαινόμενων δαπέδων. Συχνότερα, τα συστήματα ύδρευσης χρησιμοποιούνται σε ιδιωτικά κτίρια κατοικιών.

Ιδιαιτερότητες

Φορέας θερμότητας με θερμοκρασία όχι πάνω από 40-45 βαθμούς εισέρχεται στους σωλήνες της κατασκευής από τον λέβητα. Συχνά, ο εξοπλισμός θέρμανσης παρέχει ισχυρότερη θέρμανση. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να αναμειχθεί το ψυχρό ψυκτικό με αυτό που προέρχεται από τον λέβητα. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια μιας ειδικής θερμοστατικής βαλβίδας. Ολόκληρο το σύστημα λειτουργεί με τη βοήθεια μιας αντλίας κυκλοφορίας.

Υπάρχει ο μόνος τύπος λεβήτων, χάρη στην οποία επιτυγχάνεται η καθορισμένη θερμοκρασία - αυτό είναι συμπύκνωση αερίου λέβητες. Το ψυκτικό υγρό από έναν τέτοιο λέβητα αποστέλλεται απευθείας στους σωλήνες ενδοδαπέδιας θέρμανσης και η μονάδα ανάμειξης δεν είναι απαραίτητη.

Φόντα

Τα ακόλουθα πλεονεκτήματα τέτοιων δαπέδων επισημαίνονται:

• ομοιόμορφη θέρμανση ολόκληρης της περιοχής του δωματίου.
• εσωτερική άνεση;
• οικολογική φιλικότητα (καμία ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία)·
• οικονομία (λειτουργεί από έναν λέβητα με σύστημα καλοριφέρ, η χρήση λεβήτων αερίου είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη).
• απουσία ορατών θερμαντικών στοιχείων, η οποία έχει θετική επίδραση στην εμφάνιση των δωματίων.

Ελαττώματα

Μειονεκτήματα των θερμαινόμενων με νερό δαπέδων:

• δυσκολία εγκατάστασης σε πολυκατοικίες (κυρίως σε παλιά κτίρια)·
• αυξημένο πάχος σκυροδέματος (7-10 εκατοστά).
• ένταση εργασίας εγκατάστασης ·
• υψηλό οικονομικό κόστος για το σύστημα·
• πιθανότητα διαρροών·
• δυσκολίες επισκευής κατά τη χρήση τσιμεντοκονίας (σε μικρότερο βαθμό, αυτό ισχύει για την επιλογή ξηρής εγκατάστασης).

Κατανομή θερμοκρασίας στο δωμάτιο

Όταν θερμαίνονται δωμάτια με οποιοδήποτε θερμό δάπεδο, η θερμοκρασία είναι υψηλότερη στο κάτω μέρος του δωματίου και χαμηλότερη στην οροφή. Αυτό είναι το καθεστώς θερμοκρασίας άνετο για ένα άτομο, επειδή τα πόδια είναι ζεστά και το κεφάλι κρύο.

Πριν από την εγκατάσταση δαπέδων νερού, σχεδιάζεται και υπολογίζεται το σύστημα διανομής θερμότητας σε διαφορετικά δωμάτια και ακόμη και στα μέρη τους.

Στο μπάνιο ή στην κρεβατοκάμαρα μια υψηλότερη θερμοκρασία είναι άνετη, στο διάδρομο Δεν είναι απαραίτητο. Το ψυκτικό υγρό στο σύστημα κυκλοφορεί μέσω μακριών σωλήνων και μπορεί να κρυώσει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Επιπλέον, εάν η επιφάνεια δαπέδου είναι μεγάλη, μπορεί να υπάρχουν αρκετοί βρόχοι σωλήνων, για το σκοπό αυτό είναι διατεταγμένοι ειδικές μονάδες ανάμειξηςΕπιτρέπουν την αυτόματη διατήρηση της θερμοκρασίας.

Αυτορρύθμιση

Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, η θερμότητα μεταφέρεται από ένα θερμό αντικείμενο σε ένα ψυχρό. Όταν η θερμοκρασία δωματίου ανέβει λόγω του ηλιακού φωτός, της παρουσίας ανθρώπων ή οικιακών συσκευών, η παροχή θερμότητας από το δάπεδο του νερού αρχίζει να μειώνεται. Και αυτό, με τη σειρά του, καταναλώνει λιγότερη θερμότητα από τον λέβητα.

Έτσι, το σπίτι καταναλώνει ακριβώς όση θερμική ενέργεια χρειάζεται, για να αντισταθμίσουν τις ενεργειακές απώλειες. Αυτό ονομάζεται αυτορυθμιζόμενο φαινόμενο των δαπέδων που θερμαίνονται με νερό.

Εγκατάσταση

Υπάρχει δύο κύριες επιλογές εγκατάσταση δαπέδου νερού:

• "Υγρός". Ένα στρώμα στεγανοποίησης και μόνωσης τοποθετείται στη βάση. Στη συνέχεια, εγκαθίσταται μια ενισχυμένη επίστρωση με σωλήνες μεταφοράς θερμότητας, μετά την οποία τοποθετείται η τελική επίστρωση.

Φωτογραφία 3. Η εγκατάσταση ειδικών πλακών αλουμινίου πραγματοποιείται με τον ξηρό τύπο εγκατάστασης ενός δαπέδου νερού.

• "Ξηρός". Για αυτόν τον τύπο εγκατάστασης, χρησιμοποιούνται ειδικές πλάκες αλουμινίου με αυλακώσεις για σωλήνες. Ένα στρώμα ισοπέδωσης, για παράδειγμα, από κόντρα πλακέ, τοποθετείται στην κορυφή και στη συνέχεια εγκαθίσταται η τελική επίστρωση.

Χρήσιμο βίντεο

Το βίντεο δείχνει ολόκληρη τη διαδικασία εγκατάστασης ενός συστήματος δαπέδου με ράβδους.

Συμπεράσματα: είναι δυνατόν να θερμανθεί ένα σπίτι με ένα τέτοιο σύστημα;

Με βάση μια σειρά από κριτικές από ειδικούς και καταναλωτές, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι είναι δυνατή η θέρμανση ενός κτιρίου κατοικιών μόνο με ένα σύστημα "θερμού δαπέδου" ή τους συνδυασμούς του με άλλες μεθόδους θέρμανσης. Αυτή η θέρμανση χαρακτηρίζεται από ομοιόμορφη θέρμανση διαφορετικών δωματίων, αυτορρύθμιση του συστήματος και εξοικονόμηση πόρων. Για κάθε δωμάτιο επιλέγεται ο καταλληλότερος τύπος ενδοδαπέδιας θέρμανσης.