Czasami zupełnie niezastąpiona w systemach grzewczych - pompa wodna do ogrzewania

W nowoczesnych indywidualnych systemach grzewczych (domki letniskowe, mieszkania, małe warsztaty, sklepy) powszechnie stosuje się pompy wodne.

Ich głównym zadaniem jest zapewnić stałą cyrkulację czynnika chłodzącego wewnątrz urządzenia grzewczego.

Charakterystyka pomp wodnych do systemów grzewczych

Pompy do systemów grzewczych są wybierane na podstawie szeregu parametrów.

Należy wziąć pod uwagę wydajność, średnicę rury, warunki pracy, obecność automatyki, konfigurację, wymaganą moc i wiele innych czynników.

Ważne jest, aby poprawnie dobrać wszystkie elementy., gdyż w przeciwnym razie system będzie działał nieproduktywnie lub koszty instalacji i eksploatacji będą nieracjonalnie wysokie.

Na przykład pompa z dużym zapasem mocy będzie nie tylko droga, ale i zbyt głośna.

Jak działają?

Pompa obiegowa ma prostą konstrukcję. Stosowana jest zasada odśrodkowa lub wirowa. Oznacza to, że na wale silnika elektrycznego zamontowana jest mała turbina, która powoduje przepływ czynnika roboczego w określonym kierunku. Wszystkie te elementy są zamknięte w obudowie wykonanej z materiału odpornego na korozję.

Pompy dzielimy głównie na:

• Według wydajności (jaką objętość są w stanie przepuścić w jednostce czasu). Ilość ta jest mierzona w l/min.
• Pod presją. Są to metry lub metry pomnożone przez 10. To znaczy liczba 100 oznacza, że ​​pompa jest w stanie wytworzyć ciśnienie wystarczające do podniesienia wody 10 metrów.
• Maksymalne ciśnienie w układzie. Tutaj lub atmosfera, lub bar.
• Pobór mocy. Niektóre modele wyposażone są w regulatory krokowe lub elektroniczne, co umożliwia elastyczne ustawienia systemu.
• Średnica rur gwintowanych, wymagane do połączenia.

Urządzenie

Pierwsze systemy grzewcze działały z naturalnym obiegiem chłodziwa. Taki schemat jest łatwy w instalacji i wymaga minimalnego wyposażenia, ale obejmuje szereg inherentnych ograniczeń operacyjnych:

• Wszystkie autostrady mają duży przekrój poprzeczny (co powoduje, że konstrukcja jest cięższa i zwiększa jej koszt).
• Można używać tylko obwodu otwartego (ze zbiornikiem wyrównawczym).
• Przewody powrotne wymagają nachylenia, a kocioł powinien być umieszczony w najniższym punkcie systemu.
• Wymiary ogrzewanej przestrzeni są ograniczone.

Zorganizowanie ogrzewania wielopoziomowego jest dość trudne, ponieważ gradient temperatur przy kotle i w maksymalnej odległości od niego jest niezwykle duży. Wymagane jest dokładne obliczenie całej konstrukcjiJednak każda ingerencja w konfigurację (np. zmiana przekroju rury na przestrzeni czasu) prowadzi do nieprawidłowej pracy całego systemu grzewczego.

Zdjęcie 1. Urządzenie pompy cyrkulacyjnej z wirnikiem mokrym. Strzałki wskazują elementy składowe urządzenia.

Wymuszony obieg czynnika chłodzącego w układzie pomógł rozwiązać problem. Pozwoliło to nie tylko na usunięcie ograniczeń dotyczących liczby kondygnacji budynku, ale także na zmniejszenie jego bezwładności. Teraz ogrzewanie pomieszczenia oddalonego od kotła zajmujeNie chodzi o godziny, lecz o minuty. A zasada regulacji stała się prostsza – wystarczy zawór obrotowy na głównym przewodzie lub osobna chłodnica. Temperatura płynu chłodzącego się wyrównała, co zredukowano obciążenie wszystkich elementów systemu i wyeliminowano bezwładność.

Cechowanie

Każdy producent ma swoje własne oznakowanie sprzętu. Poniżej znajduje się przykład System symboli Grundfos Groupponieważ ich pompy stanowią połowę światowego rynku.

• W GÓRĘ - krążenie.
• S — wyposażony w regulator prędkości wirnika.
• D - sparowane.
• 30 — średnica rur przyłączeniowych.
• 60 — maksymalne ciśnienie w decymetrach.
• F — łączenie rur za pomocą kołnierza (brakuje litery oznaczającej gwint).
• N — materiał korpusu (brak litery oznacza ramę żeliwną), N — stal nierdzewna.
• B — korpus z brązu.
• A — pompa wyposażona jest w kran służący do spuszczania powietrza.
• K — specjalna konstrukcja ramy umożliwiająca zastosowanie środka zapobiegającego zamarzaniu.

Główne rodzaje pomp do pompowania i przemieszczania wody

Wszystkie pompy obiegowe dzielą się na dwie duże grupy, różniące się konstrukcją wirnika.

• Z suchym wirnikiem.
• Z mokrym.

W pierwszym przypadku Wirnik silnika nie styka się z płynem roboczym. Silnik jest połączony z pompą za pomocą sprzęgła, tylko koło robocze jest zanurzone w płynie.

W drugiej opcji W napędzie elektrycznym nie ma sprzęgła pomiędzy wirnikiem a rotorem, dzięki czemu zarówno wirnik, jak i rotor mają styczność z czynnikiem chłodzącym w układzie.

Z suchym wirnikiem

Przede wszystkim warto zauważyć, że takie urządzenia są bardziej skomplikowane niż ich „mokre” odpowiedniki. W związku z tym są droższe, a ich koszt sięga do 500 USD i więcej. Ponadto urządzenia wymagać szczególnej opieki — regularne smarowanie wirnika i elementów uszczelniających specjalnym środkiem.

Drugą wadą mechanizmów wirnika suchego jest ich hałas. Dlatego podczas montażu należy starannie wybrać miejsce instalacji – najlepiej w oddzielnym pomieszczeniu.

Ale biorąc pod uwagę niedociągnięcia, mechanizmy te mają również znaczące zalety. Po pierwsze, mają bardzo wysoką wydajność. Dlatego system z takim urządzeniem jest kilkakrotnie bardziej ekonomiczny. Po drugie, Pompa wirnikowa sucha jest znacznie wydajniejsza od swoich odpowiedników. Dlatego ich obszarem zastosowania są wydajne, duże systemy grzewcze domów jednorodzinnych lub budynków wielorodzinnych.

Między innymi pompy wirnikowe suche niewrażliwy na jakość pompowanej cieczy I zdolny do pracy w wyższych temperaturach chłodziwa. I nawet w agresywnych środowiskach lub przy ujemnych stopniach.

Zdjęcie 2. Pompa obiegowa do systemów grzewczych z suchym wirnikiem. Producent Wilo.

Z mokrym wirnikiem. Jak go prawidłowo zamontować?

W takich urządzeniach wirnik silnika znajduje się w płynie roboczym. Są więc prostsze, bardziej kompaktowe i tańsze. Koszt zaczyna się od ok. od 80 USD, zależy od wydajności.

Płyn roboczy jest zarówno środkiem smarnym, jak i chłodzącym. Dlatego też taki sprzęt nie wymaga konserwacji. A jeśli zostanie zainstalowany poprawnie, będzie działał przez bardzo długi czas - 20 lat jest uważany za całkowicie normalny okres.

Wadą tego schematu jest to, że niska wydajność (około 50%), co jest nieprzyjemne, ale nie krytyczne, biorąc pod uwagę ogólnie niskie wskaźniki zużycia energii. Zwykłe zużycie energii wynosi od 10 do 100 W. Zależy od modelu i trybu pracy.

Drugi punkt to wrażliwość na jakość wody lub innej aktywnej cieczy.

Kryteria wyboru

Zazwyczaj w systemie jest jedna pompa obiegowa. W przypadku zastosowania kilku oddzielnych obiegów (np. dwóch niezależnych skrzydeł budynku lub obecności ogrzewania podłogowego), Liczba pomp obiegowych może być różna. Ale ogólna formuła selekcji jest taka sama.

Zdjęcie 3. Dwie pompy obiegowe z wirnikiem mokrym zamontowane w instalacji grzewczej.

Trudno jest uwzględnić indywidualne cechy ogrzewanego pomieszczenia: liczba okien, jakość uszczelnienia i właściwości termoizolacyjne ścian, sufitów. Istnieją do tego złożone tabele, uwzględniające wiele czynników. Ważne jest, aby zauważyć, że najczęściej stosuje się prostszy wzór.

Najpierw Oblicz straty ciepła w domu. Zazwyczaj są one oznaczone literą F.

Aby obliczyć tę wartość, należy najpierw obliczyć kwadrat, zaangażowany w utratę ciepła. Mówiąc prościej, musisz obliczyć cały zewnętrzny zestaw domu.

Równanie końcowe:

Ф = U*S*(Tk—Tn), gdzie:

F — całkowita strata ciepła w domu W/m², S — teren zewnętrzny lokalu,

Ty — współczynnik przenikania ciepła,

Tk — wymagana temperatura w pomieszczeniu,

Tn — temperatura powietrza na zewnątrz.

Jeśli ktoś ma trudności z obliczeniami przy użyciu tego wzoru, to dla większości terytoriów europejskich wystarczy pomnożyć powierzchnię S w dniu 21To prawda, w tym przypadku nastąpi utrata ciepła nie w W/m²i w kcal. Co trzeba będzie uwzględnić w kolejnych obliczeniach.

Drugim krokiem jest obliczenie natężenia przepływu chłodziwa wyrażonego w M³/godzina. Oblicza się go według wzoru:

Q = Ф*0,86/(Тн—То), gdzie:

Q — zużycie płynu chłodzącego,

F — utrata ciepła w pomieszczeniu W/m²,

0,86 — współczynnik konwersji W/m² w kcal,

Tn — temperatura czynnika chłodzącego na wylocie kotła grzewczego,

To — temperatura czynnika chłodzącego w przewodzie powrotnym.

W związku z tym, znając ostateczny Wartość Q, możesz wybrać pompę na podstawie jej wydajności.

Następnie dokonują selekcji na podstawie nacisku. Albo, jak ten parametr jest powszechnie nazywany w kręgach naukowych, „ciśnienie dynamiczne”. Zasada doboru jest tutaj prosta: pompa musi kompensować straty ciśnienia w układzie.

Co je powoduje? Co utrudnia przepływ, staje mu na drodze. Mianowicie: cały sprzęt, systemy automatyki, rury, zakręty. Średnio możemy powiedzieć, że straty będą następujące:

• W zwykłym kotle - od 1 do 5 kPa.
• W kotle o kompaktowej konstrukcji - od 5 do 15 kPa.
• Grzejnik generuje straty - 0,5 kPa.
• Zawór grzejnikowy - 10 kPa.
• Zawór automatycznego układu sterowania - do 20 kPa.
• Zawór zwrotny - do 10 kPa.
• Filtr błotny (czysty) - 20 kPa.
• Straty w rurach zależą od długości i średnicy. Mogą być od 0,1 do 6 kPa na metr bieżący (przy przekątnej rury) 3/8 do 1,5 cala).

Technologia montażu i podłączenia urządzenia cyrkulacyjnego

Podłączenie pompy obiegowej do systemu grzewczego własnymi rękami nie jest takie trudne. Wystarczy przestrzegaj prostych zasad.

Pompa jest podłączona poprzez linię obejściową - ominąć stosując połączenie rozłączne - amerykańskie. Umożliwi to wymianę i naprawę pompy.

Zdjęcie 4. Amerykański zawór odcinający do systemów grzewczych. Umożliwia odcięcie dostępu do czynnika chłodzącego.

W szczelinie przewodu powrotnego montowany jest zawór kulowy (lub zawór - do automatycznego przełączania trybów pracy), blokujący naturalny obieg. A w obejściu tego kranu wykonuje się linię obejściową. A w niej znajduje się pompa obiegowa. Przy otwartym kranie możliwy jest naturalny obieg, przy zamkniętym - tylko wymuszony przez obejście.

Na wlocie i wylocie obejścia należy zamontować zawory kulowe odcinające. — aby można było wyjąć pompę bez zakłócania pracy systemu. Zdecydowanie zaleca się zainstalowanie filtr siatkowy błotny - ochroni urządzenie przed zacięciem. Tutaj montuje się manualne lub automatyczne zawór odpowietrzający.

Ważne jest, aby się upewnić, że wirnik urządzenia znajdował się w pozycji ściśle poziomej, ponieważ w przypadku odchylenia od wymaganego położenia mogą powstać obszary (w przypadku pompy z wirnikiem mokrym), w których smarowanie i chłodzenie będą niewystarczające.

Część elektryczna pompy jest podłączona bezpośrednio do sieci zasilającej za pomocą wyłącznika różnicowoprądowego lub do urządzeń automatycznych - przekaźnika termicznego lub timera. Oznaczenia zacisków są proste: N to przewód neutralny (niebieski), L to przewód fazowy (czerwony). Grunt: zielony lub pstrokaty drut, posiada tradycyjne oznaczenia narodowe.

Demontaż urządzenia, jak sprawdzić jego działanie przed ponowną instalacją

Podczas pracy czasami zachodzi konieczność wyjęcia pompy. W tym celu urządzenie jest odłączane od sieci. Otwiera się kran, co pozwala systemowi działać w trybie obiegu naturalnego.

Następnie zamyka się oba zawory na obejściu, odcinając pompę od głównego przewodu. Odkręca się nakrętki łączące - urządzenie zostaje usunięte.

Montaż odwrotny wykonuje się w odwrotnej kolejności. Ale przed rozpoczęciem dokładnie sprawdź, czy w układzie nie ma powietrza. Najlepiej Przy pierwszym uruchomieniu należy pozwolić pompie pracować przez kilka minut, następnie wyłącz urządzenie i sprawdź ponownie, czy w układzie nie ma powietrza.

Dlaczego pompa jest głośna lub nie przemieszcza wody?

Często pojawiają się skargi na nadmierny hałas pompy. Powodów jest kilka:

• Nieprawidłowo wybrane parametry urządzenia. Jest albo przeciążony, albo ciągle pracuje na granicy swoich możliwości. Chorobę leczy się poprzez wymianę sprzętu.
• Obecność powietrza w pompieNależy spróbować usunąć powietrze z układu poprzez wbudowany zawór lub poprzez ogólny zawór układu.
• Cząsteczki zanieczyszczeń przedostają się do obszaru roboczego koła. Aby je usunąć, należy wyjąć pompę i przepłukać ją czystą wodą. Jeśli to nie wystarczy, można rozmontować pompę w celu późniejszego wykrycia wady. W takim przypadku należy odkręcić cztery śruby na korpusie (Może być potrzebny klucz nasadowy — imbusowy lub gwiazdkowy), a część elektryczna jest oddzielona od części mechanicznej, co umożliwia dostęp do łożysk i wirnika pompy.

Istnieje kilka powodów, przez co pompa obiegowa przestaje pompować wodę:

• Obcy przedmiot zablokował koło;
• Pompa jest bardzo brudna;
• Wystąpiły problemy z zasilaniem.

Jak rozmontować w celu naprawy

Aby zdemontować pompę obiegową, należy postępować zgodnie z następującą procedurą:

1. Pompę należy odłączyć od zasilania;
2. Zamknij dopływ wody za pomocą zaworów bocznych;
3. Spuść pozostałą wodę z układu;
4. Wyjmij pompę za pomocą śrubokręta imbusowego;
5. Ostrożnie wyjmij silnik elektryczny wraz z wirnikiem.

Przydatny film

Obejrzyj film, który pokazuje, jak i gdzie prawidłowo zamontować pompę obiegową.

Najnowsze instrukcje obsługi

Pompy obiegowe zdolny do pracy bez skarg przez dziesięcioleciaAby to zrobić, należy je prawidłowo dobrać, zamontować, a podczas eksploatacji zapobiegać zanieczyszczeniu środka chłodzącego poprzez montaż filtrów przeciwbłotnych i regularne płukanie układu przed rozpoczęciem sezonu grzewczego.