Każdy powinien znać normy: parametry czynnika chłodniczego instalacji grzewczej budynku mieszkalnego

Mieszkańcy budynków mieszkalnych częściej powierzyć utrzymanie temperatury w pomieszczeniach już zainstalowanym grzejnikom ogrzewanie centralne.

To jest przewaga miejskich wieżowców nad sektorem prywatnym – od połowy października do końca kwietnia zajmują się tym przedsiębiorstwa użyteczności publicznej. stałe ogrzewanie lokali mieszkalnych. Ale ich praca nie zawsze jest bezbłędna.

Wielu spotkało się z rurami, które nie były wystarczająco gorące podczas zimowych mrozów i prawdziwym atakiem gorąca wiosną. W rzeczywistości optymalna temperatura mieszkania w różnych porach roku jest ustalana centralnie, a musi być zgodny z przyjętymi normami GOST.

Normy grzewcze RF PP nr 354 z 06.05.2011 i GOST

6 maja 2011 został opublikowany Dekret Rządowy, który obowiązuje do dziś. Zgodnie z nim sezon grzewczy zależy nie tyle od pory roku, co od temperatury powietrza na zewnątrz.

Ogrzewanie centralne zaczyna działać, gdy zewnętrzny termometr wskazuje temperaturę poniżej 8 °Ca fala mrozów trwa co najmniej pięć dni.

Szóstego dnia rury już zaczynają ogrzewać pomieszczenia. Jeśli ocieplenie nastąpi w określonym czasie, sezon grzewczy zostaje przesunięty. We wszystkich częściach kraju grzejniki zachwycają swoim ciepłem od połowy jesieni i utrzymują komfortową temperaturę do końca kwietnia.

Jeśli nadszedł mróz i rury pozostają zimne, może to być tego wynikiem problemy z systemem. W przypadku poważnej awarii lub niedokończenia prac naprawczych, do czasu usunięcia usterki konieczne będzie użycie dodatkowego ogrzewania.

Jeśli problem leży w korkach powietrznych wypełniających grzejniki, skontaktuj się z firmą operacyjną. W ciągu 24 godzin od złożenia wniosku przydzielony do domu hydraulik przyjedzie i „wydmucha” problematyczny obszar.

Norma i normy dopuszczalnych wartości temperatury powietrza podane są w dokumencie „GOST R 51617-200. Mieszkalnictwo i usługi publiczne. Ogólne informacje techniczne". Zakres ogrzewania powietrza w mieszkaniu może być różny od 10 do 25 °C, w zależności od przeznaczenia danego ogrzewanego pomieszczenia.

• Pomieszczenia mieszkalne, do których zalicza się salony, sypialnie, biura itp., powinny być ogrzewane do temperatury 22°C. Ta ocena może ulegać wahaniom. do 20 °C, zwłaszcza w chłodnych pomieszczeniach narożnych. Maksymalny odczyt termometru nie powinien przekraczać 24 °C.

• 

  Zgodnie z dokumentami kuchnia jest uważana za miejsce pracy. Dodatkowo zawsze znajduje się tam dodatkowe źródło ciepła w postaci kuchenki gazowej lub elektrycznej.

Za optymalną temperaturę uważa się: od 19 do 21 °Cale chłodzenie strefy jest dozwolone do 18 °C lub intensywnego ogrzewania do 26 °C.

• Toaleta dostosowuje się do zakresu temperatur w kuchni. Ale łazienka lub sąsiadująca toaleta są uważane za pomieszczenia o wysokim poziomie wilgotności. Ta część mieszkania może się nagrzewać do 26 °Ci żeby się ochłodzić do 18 °C. Jednak nawet przy optymalnej dopuszczalnej wartości 20 °C, korzystanie z wanny zgodnie z jej przeznaczeniem jest niekomfortowe.
• Za komfortowy zakres temperatur na korytarzach uważa się 18–20 °C. Ale spadek oceny do 16 °C uważane za całkiem znośne.
• W magazynach liczby te mogą być jeszcze niższe. Chociaż optymalne granice to od 16 do 18 °C, znaki 12 lub 22 °C nie przekraczać normy.
• Po wejściu do budynku mieszkaniec może spodziewać się temperatury powietrza nie niższej niż 16 °C.
• Człowiek spędza w windzie tylko chwilę, stąd optymalna temperatura wynosi zaledwie 5 °C.
• Najzimniejszymi miejscami w budynku wielopiętrowym są piwnica i strych. Temperatury tutaj mogą spaść do 4 °C.

Ciepło w domu zależy również od pory dnia. Oficjalnie uznaje się, że człowiek potrzebuje mniej ciepła podczas snu. Na tej podstawie obniża się temperaturę w pomieszczeniach o 3 stopnie od 00:00 do 05:00 rano nie jest uważane za naruszenie.

Parametry temperatury czynnika chłodzącego w układzie ogrzewania

Instalacja grzewcza w budynku wielorodzinnym jest konstrukcją złożoną, której jakość zależy m.in. poprawność obliczeń inżynierskich nadal na etapie projektowania.

Podgrzany czynnik chłodniczy musi być nie tylko dostarczany do budynku z minimalną utratą ciepła, ale także równomiernie rozłożone w pomieszczeniach na wszystkich piętrach.

Jeżeli w mieszkaniu jest zimno, to prawdopodobną przyczyną może być problem z utrzymaniem wymaganej temperatury czynnika chłodniczego podczas transferu.

Optymalny i maksymalny

Maksymalna temperatura akumulatorów jest obliczana na podstawie wymogów bezpieczeństwa. Aby uniknąć pożarów, chłodziwo musi być 20°C zimniej, niż temperatura, w której niektóre materiały są zdolne do samozapłonu. Norma wskazuje bezpieczne znaki w zakresie od 65 do 115 °C.

Jednakże wrzenie cieczy wewnątrz rury jest wysoce niepożądane, dlatego też, gdy znak zostanie przekroczony w temperaturze 105 °C może służyć jako sygnał do podjęcia działań w celu schłodzenia chłodziwa. Optymalna temperatura dla większości systemów jest uważana za w temperaturze 75 °C. W przypadku przekroczenia tej normy akumulator wyposażony jest w specjalny ogranicznik.

Minimum

Maksymalne możliwe chłodzenie czynnika chłodzącego zależy od wymaganej intensywności ogrzewania pomieszczenia. Wskaźnik ten bezpośrednio jest związana z temperaturą powietrza na zewnątrz.

Zimą, gdy jest mroźno w temperaturze -20 °C, płyn w chłodnicy na poziomie początkowym w temperaturze 77 °C, nie należy schładzać poniżej do 67 °C.

Za wskaźnik uważa się wartość normalną w przepływie powrotnym w temperaturze 70 °C. W okresach ocieplenia do 0 °C, temperatura płynu chłodzącego może spaść do 40–45 °Ci powrót do 35 °C.

Jak dokonać pomiaru w budynku wielorodzinnym?

Jeśli podejrzewasz, że baterie nie nagrzewają się wystarczająco, możesz zmierz się temperaturę płynu chłodzącego, stosując pewne techniki.

• Z otwartego kranu spuść odrobinę płynu chłodzącego do pojemnika ze zwykłym termometrem. Aby uzyskać dokładny wynik, należy dodać do wyświetlanej temperatury 4 °C.
• Przymocuj termometr alkoholowy do kaloryfera i owiń go gumą piankową lub innym materiałem izolacyjnym.

Zdjęcie 1. Specjalne urządzenie – pirometr, za pomocą którego można dokładnie zmierzyć temperaturę płynu chłodzącego.

• Specjalny termometr daje dokładny wynik - pirometr pozwalający na błąd pomiaru wynoszący zaledwie w temperaturze 0,5 °C.

Regulacja temperatury grzejników

Temperaturę powietrza w budynku mieszkalnym reguluje się za pomocą dwie metody:

• Ilościowy — polega na zmianie natężenia przepływu chłodziwa przy jednoczesnym utrzymaniu jego temperatury. Regulacja odbywa się za pomocą wspólnej pompy obiegowej lub mechanizmu odcinającego. Urządzenia te pomagają zmieniać prędkość dostarczania podgrzanej cieczy do układu. Im wolniejsza prędkość chłodziwa, tym zimniejsze są rury.
• Jakościowy — polega na zmianie temperatury cieczy przy jednoczesnym zachowaniu jej prędkości i objętości.

Zdjęcie 2. Automatyczny regulator temperatury czynnika chłodzącego grzejnika, stosowany najczęściej w budynkach mieszkalnych.

Najczęściej stosowany w budynkach mieszkalnych pierwsza metoda regulacji temperatura. Ale w tym przypadku temperatura spada we wszystkich pomieszczeniach, w tym łazienkach i sypialniach.

Co wpływa na prędkość ruchu systemu: Tabela

Na szybkość cyrkulacji cieczy w układzie wpływa: parametry przewodów układu i czynnika chłodzącego.

Prędkość ruchu cieczy możesz obliczyć samodzielnie korzystając ze wzoru:

V = m/pf, Gdzie:

V - prędkość,

M — zużycie chłodziwa na sekcję (kg/s),

F — powierzchnia przekroju poprzecznego rury (m2),

P — gęstość (kg/sześcian).

Mierząc prędkość cyrkulacji we wszystkich sekcjach układu, można uzyskać ich całkowitą sumę. W tym przypadku za dane kontrolne uważa się wartości z 0,25 do 1,5 m/sJeśli wartości te wzrosną, rury będą hałasować, a jeśli spadną, istnieje ryzyko tworzenia się korków powietrznych.

Prawidłowy dobór rur nie jest mało istotny. Przykład podano w tabeli.

Ciśnienie

Określono normy dotyczące ciśnienia hydraulicznego w centralnym systemie grzewczym w SNiP. Na jego wysokość wpływają: średnica i rodzaj rur, charakterystyka urządzeń grzewczych, liczba pięter w budynku.

Ciśnienie się zdarza trzy typy:

• Statyczny — oznacza wskaźnik ciśnienia w grzejnikach, armaturze, rurociągach. Im więcej pięter w domu, tym wskaźnik powinien być wyższy.
• Dynamiczny — następuje w momencie włączenia pompy obiegowej i zależy od jej charakterystyki.

Zdjęcie 3. Manometr z pompą obiegową, niezbędny do pomiaru ciśnienia w instalacji grzewczej.

• Do przyjęcia — łączna wartość pierwszych dwóch rodzajów ciśnienia.

Parametry i stan instalacji grzewczej wpływają na ciśnienie hydrauliczne. Podczas instalowania rur o większej średnicy w jednym z mieszkań, wskaźnik ogólnego ciśnienia może się zmniejszyć.

Jak obliczyć objętość?

Aby obliczyć objętość wody w instalacji grzewczej, patrz dane paszportowe każdego urządzenia.

Tak więc w części nowoczesnego grzejnika jest miejsce 0,45 litra, a w starym żeliwnym urządzeniu ta liczba wzrasta do 1,45 litra.

Jeżeli nie można obliczyć poprzez zsumowanie objętości, to zaczyna się od pojemności systemu grzewczego. Przyjmuje się, że Na każdy kW ciepła przypada 15 litrów płynu.

Więc jeśli moc 75 kW, następnie objętość cieczy 75x15=1125 litrów. Metoda ta ma swoje błędy i nie jest zbyt dokładna.

Przydatny film

Film pokazuje, w jaki sposób ciepło i woda są dostarczane do grzejników w budynkach mieszkalnych.

Każdy potrzebuje wiedzy!

Wiedza na temat budowy instalacji centralnego ogrzewania pomoże mieszkańcom domu w samodzielnym jej użytkowaniu monitorowanie przestrzegania norm i regulacji dotyczących dostaw ciepła w mieszkaniach. Decydując się na wymianę rur domowych, nie można lekceważyć norm i obliczeń, może to prowadzić do spadku ciśnienia i nierównomiernego ogrzewania. Nieprawidłowe parametry rur mogą powodować niekomfortową temperaturę.