Bez czego nie może obejść się system grzewczy? Technika, obliczenia i instrukcje instalacji dla różnych typów rur grzewczych

Służą do ogrzewania różne typy kobza.

Wybiera się materiał, typ i obszar przepływu w zależności od warunków pracy instalacji grzewczej: temperatura płynu chłodzącego, ciśnienie robocze, sposób instalacji.

Montaż systemów metalowych

Przed montażem instalacji grzewczej z rur metalowych projekt jest rozwijany (rysunek) który określa:

• długość i przekrój przedmiotów obrabianych;
• lokalizacja wyposażenia, zawory odcinające i regulacyjne, urządzenia grzewcze;
• długość i wymiary gwintów nacinanych na przedmiotach obrabianych;
• złącza spawane;
• promienie do wykonania elementów narożnych;
• lokalizacja uchwytów do mocowania rur.

Przed ostatecznym montażem systemu na stole warsztatowym wykonywane są następujące prace przygotowawcze:

1. przyciąć elementy na wymiar;
2. przeciąć nić;
3. montować poszczególne sekcje na gwintach;
4. giąć elementy narożne przy użyciu giętarki do rur;
5. spawać rury w złącza obrotowe.

Spawanie gazowe

Powstaje spoina ze stopionego metalu w palniku z płonącym gazem (mieszaniną acetylenu i tlenu).

Zalety spawanie gazowe:

• łatwa korekta wad spawalniczych;
• trudno dostępne miejsca można łatwo zespawać;
• nie wymaga prądu;
• można to zrobić na rdzy i farbie.

Zdjęcie 1. Montaż metalowych rur grzewczych metodą spawania gazowego jest łatwy do przeprowadzenia nawet w trudno dostępnych miejscach.

Wady spawanie gazowe:

• wielkość i wybuchowość sprzętu;
• nie stosować do średnic większych niż 50 mm;
• W wyniku spalania spoina staje się krucha.

Lutować

Lut jest używany do lutowania rur miedzianych do złączek. Głównie używany jest lut miękki. Drut lutowniczy Rothenberger nr 3. Ma temperaturę topnienia 230–250 ºC, można to zrobić za pomocą palnika propanowego. Topnik jest używany do usuwania tlenków z miedzi i poprawy przepływu lutu.

Technologia lutowania:

1. 

   Równomiernie odetnij obrabiany przedmiot Do usuwania zadziorów użyj specjalnego noża.
2. Wyczyść papierem ściernym aż do uzyskania metalicznego połysku na zewnątrz (na całej długości wejścia do oprawy), a szczotką – na okuciu od wewnątrz.
3. Nałożyć pastę topnikową (oznaczoną numerem „3”) na zewnętrznej powierzchni przedmiotu obrabianego i wewnętrznej części okucia.
4. Zgiąć pręt lutowniczy o średnicy 3 mm dla długości równej średnicy zewnętrznej przedmiotu obrabianego (zużycie lutu na jedno połączenie).
5. Połącz części.
6. Podgrzej połączenie palnikiem propanowym lub acetylenowym do temperatury topnienia lutu.
7. Wprowadź lut do punktu lutowniczego. Jego pręt powinien stopić się do oznaczonej długości i zostać wciągnięty w szczelinę między częściami dzięki efektowi kapilary.
8. Po ostygnięciu miejsca lutowania zaleca się usuń resztki topnika szmatką, namoczone w wodzie lub alkoholu etylowym.
9. Po zlutowaniu całego rurociągu należy włożyć do wody na kilka godzin, aby usunąć resztki topnika z wnętrza, a następnie odcedź wodę.

Montaż ogrzewania z rurociągów stalowych własnymi rękami

Połączenia są tworzone:

• spawanie elektryczne (połączenia obrotowe);
• spawanie gazowe (w miejscach trudno dostępnych);
• na połączeniach gwintowanych (systemy odłączalne).

Spawanie elektryczne

Falownik służy jako źródło prądu i jest podłączony do sieci. 220 VPrzewód powrotny za pomocą zacisku podłączamy do minusa falownika, a uchwyt elektrody do plusa.

Do wysokiej jakości spawania instalacji grzewczej konieczne jest zastosowanie elektrody typu UONI 13/55, CU-5, LB 52U. Są one niepowlekane i zapewniają lepszą jakość spoiny, ale trudniej je zapalić niż podobne materiały. z powłoką typu ANO-21.

Zdjęcie 2. Podłączenie stalowych systemów grzewczych wykonane metodą spawania elektrycznego. Typ podłączenia grzejnika - boczny.

Spawanie elektryczne dwie rury w połączeniu obrotowym wykonaj w następującej kolejności:

1. Przygotuj swoje miejsce pracy i sprzęt ochronny.
2. Usuń fazowania z miejsc styku, stępić krawędzie, usunąć zadziory.
3. Wyczyść wewnętrzny spoin.
4. Wyczyść miejsce spawania w odległości 10 mm od krawędzi.
5. Ustaw wartość prądu: dla UONI 13/55 - 50-55 A; dla CU-5 - 45 A.
6. Zespawaj elementy obrabiane dookoła obwodu w trzech punktach. Odstęp między częściami wynosi - 2 mm.
7. Wyczyść miejsca, w których występują „przyczepności” i zrób w nich rowki za pomocą szlifierki do spawania.
8. Wykonaj spawanie z oderwaniem elektrody (punktowo).
9. Umieść sąsiadujące szwy tak blisko siebie, jak to możliwe. (z zachodzeniem na siebie).
10. Zdejmij żużel specjalnym młotkiem.
11. Sprawdź jakość spoiny.

Wady spawalnicze:

• pory;
• luźne dopasowanie poszczególnych „łusek” szwu;
• obszary niespawane;
• żużel pomiędzy "łuskami".

Połączenia gwintowane

Do nacinania gwintów stosuje się narzynkę zapadkową i narzynki do gwintowania.

Matryca zapadkowa ułatwia pracę, ponieważ posiada prowadnice ułatwiające wkładanie narzędzia oraz masywny uchwyt. Gwint po wycięciu - stożkowe, często słabej jakości (w tanich narzędziach).

Aby uzyskać kształt cylindryczny (który występuje w elementach gwintowanych) po nawierceniu należy wykonać drugie podanie kończące za pomocą matrycy z gwintem rurowym.

Do uszczelniania połączeń gwintowanych należy stosować len z pastą, uszczelniacze beztlenowe.

Konstrukcje miedziane

Rodzaje połączeń:

• Spawalniczy.
• Nitka.
• Złączki zaciskowe za pomocą specjalnego narzędzia zaciskającego.
• Lutowanie w wysokiej i niskiej temperaturze. Wytrzymałość obu typów jest taka sama, ale po lutowaniu w wysokiej temperaturze rura staje się nieestetyczna (czarnieje).

Spawalniczy

Spawanie rur miedzianych o średnicy ponad 108 mmi grubości ścianki ponad 1,5 mm wykonywane przez wykwalifikowanego specjalistę. Jeśli nie masz doświadczenia, nie zaleca się samodzielnego podłączania rur.

Rodzaje spawania:

• wolfram-intergaz;
• metal-intergaz;
• acetylen-tlen.

W zależności od rodzaju spawania dobierany jest odpowiedni materiał dodatkowy.

Zdjęcie 3. Spawanie miedzianych rur grzewczych z materiałem wypełniającym. Musi być wykonywane przez wykwalifikowanego specjalistę.

Nitka

Połączenie wykonuje się za pomocą gwintowanych złączek. Obejmują one: pierścień zaciskowy mosiężny, który podczas dokręcania połączenia ściska rurę z ciasnym dopasowaniem. Przy dalszym dokręcaniu koniec rury jest dociskany do rowka na złączce.

Technologia montażu sztywnej rury miedzianej w kształtce gwintowanej:

1. Skalibruj koniec rury za pomocą specjalnego narzędzia.
2. Załóż nakrętkę gwintowaną i pierścień uszczelniający.
3. Włóż rurę do złączki.
4. Najpierw naciśnij i dokręć nakrętkę ręcznie, następnie kluczem.
5. Sprawdź blokadę po każdym obrocie klucza. (nieruchomość) rury w kierunku osiowym.
6. Po osiągnięciu stanu nieruchomego dokręć nakrętkę o ostatnie 2/3 obrotu, aby lekko odkształcić koniec rury, zapewniając szczelność.

Systemy metalowo-plastikowe i plastikowe

Technologia instalacji:

1. skalibrować koniec rury;
2. załóż na to rękaw uciskowy;
3. wsuń rurę do złączki aż do oporu;
4. załóż na to rękaw uciskowy;
5. sprawdź poprawność instalacji przez otwór w złączce (powierzchnia rury powinna być widoczna na całej długości otworu);
6. ściśnij rękaw specjalną prasą.

Dopasowywanie

Montaż rur metalowo-plastikowych i plastikowych w instalacjach grzewczych wykonuje się przy użyciu: złączki zaciskowe. Złączki zaciskowe z pierścieniem dzielonym nie są montowane ze względu na ich niską niezawodność (wymagają okresowego dokręcania).

Do zaciskania złączek zaciskowych potrzebne są: narzędzie do zaciskania.

Zalety:

• Możliwość kontroli jakości połączenia zaciskanego poprzez specjalny otwór w kształtce.
• Połączenie nie wymaga konserwacji.
• Zapewnienie szczelności i odporności na obciążenia.

Wady:

• wysoki koszt złączek zaciskowych;
• Drogie, profesjonalne narzędzie zaciskające z nasadkami.

Polipropylen

Do ogrzewania stosuje się rury polipropylenowe wzmocnione aluminium lub włóknem szklanym.

Technologia instalacji:

1. Rozgrzej lutownicę przed pracą 10 minut do temperatury 260±10 ºC.
2. Odetnij przedmiot obrabiany specjalnym nożem.
3. Potraktuj jego koniec specjalnym środkiem czyszczącym aby całkowicie usunąć warstwę aluminium.
4. Odtłuścić połączenia alkoholem.
5. Zaznacz odległość, do którego element obrabiany będzie wchodził do dyszy spawalniczej: dla rozmiaru 16 – 13 mm; dla rozmiaru 20 – 14 mm; dla rozmiaru 25 – 15 mm.
6. Włóż zaślepkę rury i złączkę do dysz lutownicy.
7. Odmierz czas nagrzewania: dla rozmiarów 16 i 20 – 5 sek.; dla rozmiarów 25 – 7 sek.
8. Wyjmij części z lutownicy.
9. Szybko, nie pozwalając mu wystygnąć, włóż rurę do złączki. Napraw połączenie nieruchomo: dla rozmiarów 16 i 20 – nie krócej niż 6 sek.; dla rozmiarów 25 – nie krócej niż 10 sek.

Polietylen usieciowany

Połączenia półfabrykatów z polietylenu usieciowanego wykonuje się dwoma sposobami:

• złączki zaciskowe;
• złączki z tuleją przesuwną.

Montaż za pomocą złączek zaprasowywanych:

1. Kalibrowana jest powierzchnia czołowa przedmiotu obrabianego.
2. Montuje się go w złączce.
3. Za pomocą specjalnego narzędzia zaciska się tuleję wokół przedmiotu obrabianego.

Polietylen usieciowany odkształca się podczas zaciskania i dzięki swojej elastyczności wypełnia wszelkie nierówności i rowki kształtki, zapewniając szczelność połączenia.

Aby zwiększyć niezawodność, konstrukcja złącza wtłaczanego obejmuje: 2 pierścienie gumowe:

• Pierwszy z nich znajduje się pod nieskompresowaną częścią zewnętrznego rękawa. i działa jako kompensator podczas mechanicznego przemieszczenia się okucia.
• Drugi znajduje się w strefie skompresowanej. i działa jako kompensator rozszerzalności cieplnej złączki.

Montaż przy pomocy kształtek z tuleją przesuwną:

1. na obrabiany przedmiot nakładana jest plastikowa tuleja przesuwna;
2. koniec części rozszerza się za pomocą specjalnego ściągacza;
3. rurę montuje się na złączce;
4. Wprowadzoną tuleję przesuwa się w kierunku złączki za pomocą specjalnego narzędzia.

Niezawodność złączek zaciskowych jest wyższa niż produktów z tuleją zaciskową:

• W wyniku rozszerzenia końca rury PEX-b za pomocą ekstraktora powstają mikropęknięcia, skracając żywotność połączenia.
• Wytrzymałość tulei zaciskowej ze stali jest wyższa, niż plastikowy przesuwny.
• Jakość zaciśnięcia można kontrolować wizualnie, wykorzystując specjalny otwór w złączce zaciskowej. Rękaw przesuwny nie ma takiej możliwości.

Układanie rur grzewczych w podłodze

Sposoby układania w podłodze:

• wewnątrz wylewki;
• w przestrzeni między belkami (przy montażu podłogi drewnianej).

Wymagania:

• Układanie wykonuje się po zamontowaniu grzejników, a przed wykonaniem wylewki.
• Jeżeli podłoga jest drewniana, czynności te wykonuje się po ułożeniu belek.
• Układane są wszystkie rodzaje rur za wyjątkiem stalowych (ze względu na możliwość korozji).

Technologia:

1. Narysuj na podłodze rysunek rozmieszczenia systemu.
2. Oblicz ilość materiału, niezbędne do układania pełnych przekrojów (bez spoin).
3. Umieść puste miejsca w rękawie i przymocuj do podstawy podłogi (podczas dokręcania). Podczas mocowania należy uwzględnić rozszerzalność cieplną materiału.
4. Jeżeli podłoga jest na belkach, umieść puste miejsca w rękawie w otworach między nimi, bliżej ich bazy.
5. Wykonaj montaż połączeń pomiędzy początkiem i końcem sekcji obrabianego przedmiotu, który powinien znajdować się na zewnątrz podłogi.
6. Zwiększ ciśnienie w układzie.
7. Połóż wylewkę lub podłogę drewnianą.

Przydatny film

Instrukcja wideo dla początkujących na temat wyboru rur do instalacji grzewczej.

Sprawdź siedem razy

Jakość wykonanie układu rurociągów przetestowane za pomocą próby ciśnieniowej, czyli poprzez pompowanie nadmiernego ciśnienia do układu. W przypadku stosowania materiałów polimerowych zaleca się wykonanie 3 cykle zaciskania z temperaturą robocząaby sprawdzić niezawodność połączeń i ocenić wpływ rozszerzalności cieplnej.