Nie musisz się nim opiekować 24/7! Długo palący się kocioł na drewno, jego cechy

Turyści mają obowiązek „strażaka” – nadzoruje on bezpieczeństwo i intensywność płomienia w ognisku. Właściciele domów prywatnych z ogrzewaniem drewnem automatycznie stają się „ogniskiem”.

Nie jest wygodnie pilnować, żeby ogień nie zgasł i mieć pod ręką nową partię drewna na opał.

Rozwiązaniem problemu jest kocioł o długim spalaniu. W przeciwieństwie do tradycyjnego rusztu ma zwiększony ładunek drewna opałowego, wyższą wydajność i automatyczną kontrolę.

Rodzaje kotłów na drewno o długim spalaniu

Kotły o długim spalaniu to:

1. Ruszt kontrolowany. Są to standardowe kotły szeregowe, w których zainstalowano regulowaną turbinę, automatyczną regulację, podłączoną do pompy i czujników. Pali się na 25-30% dłużej niż zwykle.
2. Piroliza z obciążeniem szybu. Te kotły wykorzystują zasadę rozkładu drewna na gazy palne, które są spalane w oddzielnej komorze. Spalają się przez długi czas, mają doskonałą sterowalność i wydajność.
3. Z dawkowanym spalaniem paliwa. Zasada spalania górnego i technologia dostarczania powietrza przez teleskopowy kanał powietrzny umożliwiają optymalne spalanie. Duży ładunek drewna opałowego nie spala się całkowicie, ale spala się od góry do dołu.

Charakterystyka kotłów na drewno

Koszt instalacji ogrzewania domu nie pozwala na pomyłki - przy wymianie kotła uprząż również będzie musiała zostać zmieniona, co jest drogie i skomplikowane. Ważne jest rozważenie zalet i wad technologii długiego spalania, aby dokonać właściwego wyboru.

Zalety

• Duży zapas czasu palenia. Odstępy między paleniskami sięgają kilku dni, w tym czasie nie ma potrzeby wchodzenia do kotłowni. Nadaje się dla właścicieli, którzy są poza domem przez długi czas, a także dla tych, którzy cenią swój czas osobisty.
• Dzięki stopniowemu spalaniu paliwa i systemowi odprowadzania ciepła Efektywność kotły wzrasta do 90%. TTemperatura gazów wychodzących z rury jest niższa niż w tradycyjnych piecach, całe ciepło jest przekazywane do czynnika chłodzącego.
• Drewno opałowe jest dostępne wszędzie tam, gdzie mieszkają ludzie. Większość kotłów opalanych drewnem pozwala dodatkowo zaoszczędzić na paliwie - spalają one także trociny, palety, łuski słonecznika, rozdrobnioną słomę i inne odpady.

• Technologia długiego spalania został opanowany przez wszystkich głównych producentów sprzętu grzewczegoDobrą próbkę można kupić wszędzie.
• Załączona instrukcja instalacji opisuje wszystkie warunki prawidłowej eksploatacji. Rzadko różnią się od kotłów konwencjonalnych i nie wymagają żadnej modyfikacji systemu grzewczego. Z reguły grupa bezpieczeństwa, automatyka i czujniki są zamontowane na korpusie kotła.
• Dzięki przemyślanej konstrukcji kotły o długim spalaniu trwać długo. Technologia została zbadana, a choroby „dziecięce” zostały dawno wyleczone. Producenci dostarczają części zamienne na rynek i zapewniają serwis gwarancyjny i pogwarancyjny. W zależności od producenta gwarancja jest od 5 do 15 lat.

Wady

1. Zwiększone ładowanie paliwa. Do takich konstrukcji nie da się wrzucić kilku polan na rozpałkę, bo za jednym razem ładuje się cały duży bunkier.
2. Na życzenie producentów i zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi dotyczącymi montażu Wymagane jest specjalne pomieszczenie - kotłownia. Jeśli nie ma takiego pomieszczenia, konieczne będzie wybudowanie osobnego budynku i doprowadzenie głównego ogrzewania do domu.
3. Długie spalanie kotła podczas pracy tworzy dużą ilość sadzy i kondensatu. Dlatego czyszczenie komina i wymienników ciepła wykonuje się częściej.

Jak działa urządzenie?

Do spalania drewna i odpadów drzewnych Lepiej jest zastosować zasadę spalania górnegoKonstrukcja takiego kotła jest prosta i pozwala na osiągnięcie fenomenalnych wyników pod względem trwałości i sprawności.

Zdjęcie 1. Schemat kotła na drewno o długim spalaniu. Drewno pali się od góry do dołu.

Zasada działania urządzenia polega na doprowadzeniu powietrza nie od dołu, poprzez ruszt, lecz od góry - poprzez specjalny kanał powietrzny. Paliwo nie spala się w całej masie ładunku, lecz porcjami od góry do dołu. Drewno opałowe poniżej strefy spalania ma temperaturę pokojową! Spalanie w strefie dopływu powietrza odbywa się z maksymalną prędkością, co pozwala na całkowite spalenie drewna opałowego.

Kocioł na paliwo stałe ze spalaniem górnym składa się z następujących części:

1. Rama. Większość z nich jest cylindryczna. Korpus składa się z cylindra ładującego, płaszcza wodnego i górnej izolowanej części. Korpus ma uszczelnione drzwi do ładowania paliwa na górze i drzwi popiołu na dole.
2. Ruchoma komora spalania. Jego kształt przypomina „naleśnik” lub „pająk”. Istotą jest rozprowadzanie powietrza po powierzchni drewna i podtrzymywanie spalania. Naleśnik jest z reguły masywny i nagrzewa się podczas pracy, działając jak swoiste „koło zamachowe” – sprawia, że ​​spalanie jest bardziej równomierne.
3. Teleskopowy kanał wentylacyjny. Powietrze przepływa przez niego do „naleśnika”. Składa się on z kilku kolanek, które są zebrane kablem. „Naleśnik” jest zamocowany na dole, a regulator ilości powietrza znajduje się na górze.

1. Komora spalania wtórnego. Nie wszystkie kotły tego typu go posiadają. Znajduje się on w górnej części kotła lub w górnej części komory pierwotnej. Komora wtórna jest potrzebna do dopalania niespalonych gazów pirolitycznych.
2. Wymiennik ciepła. Korpus i dodatkowe żebra w górnej części kotła działają w ten sposób. Efektywność odprowadzania ciepła zależy bezpośrednio od czystości powierzchni.
3. Sterowanie automatyczne. Zamontowany na korpusie, może być mechaniczny lub elektroniczny. Mechaniczny będzie utrzymywał ustawioną temperaturę chłodziwa przez cały czas spalania, elektroniczny jest w stanie zmieniać temperaturę w zależności od pory dnia i ustawionego programu.

Nietypowa konstrukcja górnego pieca do spalania budzi wiele kontrowersji. Jednak doświadczenie eksploatacyjne pokazuje, że spełnia on swoje funkcje doskonale. Ten kocioł różni się od tradycyjnych i pod względem wyglądu, budowy i zasady działania.

Jak prawidłowo palić

Kocioł na paliwo stałe typ „Stropuva” działa według następującego schematu:

1. Ładowanie paliwa. Aby to zrobić, należy podnieść „naleśnik” do pozycji górnej, tak aby znajdował się nad drzwiami załadowczymi. Upakować go ściśle (duże polana posypuje się trocinami). Na wierzchu umieszcza się rozpałkę – suche wióry i papier.
2. Zapłon. Przy otwartych górnych drzwiach i zamkniętym kanale powietrza rozpalamy ogień z rozpałki. Kocioł pracuje normalnie, aż temperatura w płaszczu wodnym wzrośnie do 50-60 °C.
3. Spalanie. Po osiągnięciu ustawionej temperatury drzwi zamykają się szczelnie, a regulator kanału powietrznego teleskopowego otwiera się. Po pewnym czasie kocioł przechodzi w optymalny tryb spalania, temperatura ustawia się automatycznie.
4. W razie potrzeby wyreguluj temperaturę płynu chłodzącego powstaje w wyniku działania przepustnicy kanału powietrznego.
5. Po zakończeniu palenia popiół jest usuwany. ładowana jest nowa partia drewna opałowego.

W rurociągu kotła znajduje się zawór trójdrogowy - temperatura płaszcza wodnego powinna wynosić co najmniej 60 °CJest to konieczne, aby drewno spalało się optymalnie.

Możliwość podłączenia do kotła rury polipropylenowe — na kotle zamontowana jest grupa bezpieczeństwa, a przegrzany czynnik chłodniczy nie dotrze do plastiku.

Zdjęcie 2. Załadunek drewna opałowego do kotła o długim spalaniu. Powinny być nieco krótsze niż długość paleniska.

Przydatny film

Obejrzyj film, który opowiada o kotłach na paliwo stałe o długim spalaniu, ich cechach, zaletach i wadach.

Jakie paliwo jest używane?

Temperatura gazów w kominie podczas długotrwałego spalania jest znacznie niższa niż w prostych kotłach. Dlatego przy stosowaniu wilgotnego drewna opałowego wilgoć osadza się w kominie i „zalewa” skroplina - czarna, lepka ciecz o zapachu kreozotu.

W związku z tym nie jest możliwe korzystanie z kotła w trybach minimalnych, a paliwo musi być wyłącznie suche, o wilgotności względnej nie większej niż 15%.

Parametry te można uzyskać poprzez suszenie technologiczne w komorze lub suszenie naturalne pod dachem. przez 3 lata.

Do spalania palet, trocin i innych gęstych i małych cząstek, specjalnie ukształtowany „naleśnik” na komorze spalania.

Układanie drewna opałowego tak gęsto, jak to możliwe, bez pustych przestrzeni. Jeżeli będą ułożone nierówno, „naleśnik” zawiśnie na wystających częściach i płomień zgaśnie.

Można używać grubego drewna opałowego, nie ma potrzeby go rąbać. Rozłupane drewno opałowe układa się bardziej równomiernie. Kłody nie powinny być zbyt długie - lepiej układać krótkie drewno opałowe „stojąc” w kilku warstwach.