Ogrzewanie domu powinno odbywać się rozważnie: na co zwrócić uwagę przy wyborze czynnika chłodzącego do systemu grzewczego?

Nośnikami ciepła w systemach grzewczych są: płyny zamrażające i niezamarzające.

Pierwszy typ obejmuje wodę, a drugi to związki na bazie alkoholu (płyny niezamarzające), do których dodawane są specjalne substancje. dodatki, które nadają cieczy określone właściwości.

Wymagania dotyczące czynnika chłodzącego do podgrzewania wody

Aby dokonać właściwego wyboru nośnika ciepła, warto zastanowić się nad podstawowymi wymaganiami, jakie mu stawiają:

1. Płyn chłodzący nie powinno być toksyczny, gdyż od czasu do czasu w systemie mogą pojawiać się nieszczelności, a naprawy nie powinny wiązać się z zagrożeniem dla zdrowia.

   Zabronione jest również stosowanie jako płynu grzewczego substancji łatwopalnych i wybuchowych.

2. Wysoka pojemność cieplna, co zapewnia efektywny transfer ciepła z kotła do grzejników.
3. Rozpiętość temperatur od punktu zamarzania do punktu wrzenia powinna być jak największa, aby zminimalizować prawdopodobieństwo wypadków.
4. Płyn nie powinno powodować korozji uszczelnień Lub prowadzić do korozji w rurach i grzejnikach.

Kiedy lepiej jest używać wody w ogrzewaniu otwartym czy zamkniętym

Idealnym nośnikiem ciepła dla systemu grzewczego na drewno lub węgiel jest woda. Jeśli używany jest system grzewczy typ zamknięty, to nawet zwykły będzie dla niej odpowiedni woda z kranu z kranu. Tworzy on bardzo cienką warstwę kamienia na rurach, ale dzieje się to tylko raz po napełnieniu obwodu czynnikiem chłodzącym. W układzie zamkniętym nie dochodzi do parowania cieczy i trzeba ją uzupełniać niezwykle rzadko, a niewielka ilość osadu nie wpływa na wydajność ogrzewania.

W systemach typ otwarty wymaga regularnego uzupełniania wody, co oznacza, że ​​ilość kamienia wzrasta. Aby zapobiec temu procesowi, użyj woda destylowana lub oczyszczona.

Destylat jest dostępny w sklepach, jednak nie jest tani, dlatego w praktyce często stosuje się zamiast niego filtrowaną wodę pitną.

Ciepło właściwe wody wynosi około 1 kal/g*°C, to jest kilogram wody, ożywiony do 90 °C i chłodzone w chłodnicy do 70 °C oddam do lokalu 20 kcal energii cieplnejPod tym względem woda znacząco przewyższa wszystkie istniejące nośniki ciepła.

Woda ma również inne zalety:

• niegroźny dla zdrowia ludzi i zwierząt;
• bezwarunkowe przywództwo w cena i dostępność;
• nieograniczony okres użytkowania w systemie.

Woda ma jedną wadę: jeśli w momencie wystąpienia mrozu nie uruchomimy ogrzewania, woda w niej zawarta zamarznie, co doprowadzi do zniszczenia rur i awarii kotła. Dlatego w tych systemach, w których istnieje możliwość przestoju zimą, jako czynnik chłodzący stosuje się płyn niezamarzający.

Zastosowanie środka zapobiegającego zamarzaniu

W przeciwieństwie do wody, płyn niezamarzający nie musi być spuszczany z systemu grzewczego, jeśli nie jest używany zimą, ponieważ nie traci płynności w temperaturach poniżej zera. Wszystkie płyny niezamarzające są substancjami na bazie alkohole wielowodorotlenowe, ich właściwości różnią się w zależności od składu chemicznego. Inne zalety płynów przeciw zamarzaniu obejmują:

1. Nawet jeśli temperatura spadnie poniżej poziomu roboczego płynu niezamarzającego, ten ostatni nie twardnieje i nie rozszerza się jak woda, dzięki czemu system grzewczy nie ulega uszkodzeniu.
2. Do płynów niezamarzających dodawane są specjalne dodatki, które zmniejszają ich aktywność chemiczną, zapobiegają pienieniu i zapobiegać tworzeniu się kamienia w systemie.
3. Okres użytkowania wszystkich płynów niezamarzających do 5 lat, to należy je wymienić.

Pomimo wszystkich zalet płynów niezamarzających, mają one również wady:

1. Pojemność cieplna wynosi około 15% mniej, niż woda.
2. Ze względu na zwiększoną lepkość wymagane jest mocniejsza pompa obiegowa.
3. Glikol etylenowy i propylenowy działają destrukcyjnie na cynk, dlatego nie należy ich stosować w rury ocynkowane.

Na bazie glikolu etylenowego

Nośniki ciepła na bazie glikol etylenowy są niedrogie, ale mają ogromną wadę - wysoka toksycznośćDo zatrucia może dojść nie tylko w wyniku przedostania się substancji do organizmu, ale także wskutek wdychania jej oparów lub kontaktu ze skórą.

Zdjęcie 1. Nośnik ciepła na bazie glikolu etylenowego Argus-Galan, 20 kg, producent - Galan, Rosja.

Płyn ten charakteryzuje się zwiększoną płynność, dlatego przy najmniejszym naruszeniu szczelności może dojść do wycieku, co jest niebezpieczne dla ludzi i zwierząt. Dlatego płyny niezamarzające tego typu stosuje się do ogrzewania pomieszczeń niemieszkalnych, a do domów prywatnych zaleca się stosowanie innych nośników ciepła.

Takich płynów nie stosuje się w dwuobwodowy układów, w których istnieje możliwość przedostania się ich do zbiorników z gorącą wodą.

Glikol propylenowy

Glikol propylenowy — bardziej „zaawansowany” środek przeciw zamarzaniu. Jest bezpieczny dla organizmu, można go znaleźć w niektórych produktach spożywczych. Nośniki ciepła tego typu są dopuszczone do stosowania w układach z kotłami dwuprzewodowymi, ponieważ ich przypadkowe przedostanie się do wody pitnej nie zagraża zdrowiu człowieka.

Zdjęcie 2. Niezamarzający płyn chłodniczy na bazie glikolu propylenowego ECO-65, 10 kg, producent - "Teplovoz", Rosja.

Glikol propylenowy zalecany jest do stosowania w układach, w których ze względu na duże prawdopodobieństwo wystąpienia korozja Nie zaleca się stosowania wody. Mieszaniny glikolu propylenowego mają dobre działanie smarujące, dzięki czemu zmniejsza się opór hydrodynamiczny i prawdopodobieństwo wystąpienia uderzenia wodnego. Wada dla tego typu chłodziwa Jest tylko jeden powód: jest on około dwa razy droższy od glikolu etylenowego.

Na bazie gliceryny

Na bazie środka przeciw zamarzaniu gliceryna, który pojawił się stosunkowo niedawno, zajmuje pozycję pośrednią między glikolem propylenowym a glikolem etylenowym. Jest bezpieczny dla zdrowia, ale po przegrzaniu pozostawia osad i z czasem koroduje uszczelki.

Środek przeciw zamarzaniu stosowany w ciepłym domu

Niektórzy liderzy na krajowym rynku nośników ciepła do użytku domowego to: płyny przeciw zamarzaniu "Ciepły Dom", które znajdują zastosowanie w budynkach mieszkalnych, przemysłowych i administracyjnych.

Płyny niezamarzające tej marki dostępne są w dwóch wersjach:

1. „Ciepły dom-65” — nośnik ciepła na bazie glikolu etylenowego, zapewniający prawidłową pracę układu grzewczego w zakresie temperatur od -65 °C do 112 °C.
2. „Ciepły dom-Eko” — stosowany w dowolnych systemach, ale częściej stosowany w systemach o zwiększonych wymaganiach bezpieczeństwa środowiskowego. Wytwarzany z importowanego glikolu propylenowego, stosowany w farmakologii.

Skład płynu chłodzącego w zależności od temperatury zamarzania w danym regionie

„Teply Dom-65” w postaci nierozcieńczonej stosuje się wyłącznie w stanach chorobowych Daleka Północ, a w innych regionach jest on najpierw rozcieńczany wodą destylowaną. Aby uzyskać temperaturę zamarzania -40 °C, weź 23% wody i 77% środka przeciw zamarzaniu, Dla -30 °C - odpowiednio 35 i 65% wody i płynu niezamarzającego. Górna granica rozcieńczenia znajduje się na poziomie -20 °C.

Dla obszarów w Region centralny poziom, przy którym płyn chłodzący zaczyna zamarzać, jest uważany za normalny -30 °C. Rozcieńczenie wodą pozwala na zwiększenie pojemności cieplnej i poprawę cyrkulacji płynu niezamarzającego.

Który typ lepiej wybrać?

Jeżeli temperatura w układzie nie spada w okresie zimowym poniżej +5 °C, w takim przypadku najlepszym nośnikiem ciepła jest woda, maksymalnie oczyszczona z soli.

Jeżeli zimą możliwe są dłuższe przerwy w działaniu systemu grzewczego, to najlepszym rozwiązaniem będzie płyn niezamarzający.

Aby wybrać odpowiedni płyn niezamarzający, należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

• pracownik zakres temperatur;
• wpływ chłodziwa na materiały części systemu (do metali żelaznych i nieżelaznych, tworzyw sztucznych, gumy itp.);
• czas trwania cykl użytkowania;
• bezpieczeństwo dla zdrowia.

Biorąc pod uwagę ostatni czynnik, zaleca się stosowanie do ogrzewania domu płynów niezamarzających na bazie polipropylenu.

Wzór na obliczenie potrzebnej ilości

Aby obliczyć, ile płynu chłodzącego należy wlać do układu, należy wziąć pod uwagę objętość wszystkich jego podzespołów: rur, grzejników, kotła i zbiornika wyrównawczego.

Obliczanie objętości rury: V rury = L*S, Gdzie L — długość rury i S — pole jego przekroju poprzecznego.

Objętość wody w grzejnikach dobiera się w zależności od ich rodzaju.

Jak napełnić system

Najprostszym sposobem jest napełnienie otwartego układu grzewczego czynnikiem chłodzącym. Wlewa się czynnik chłodzący do zbiornika wyrównawczego i pod własnym ciężarem rozproszone w całym systemie.

Układ zamknięty jest wypełniony albo przez grawitacjęlub za pomocą pompa zanurzeniowa.

Przez grawitację

Aby wprowadzić płyn do układu grzewczego grawitacyjnie, należy wykonać następujące czynności:

1. Znajdź najwięcej punkt kulminacyjny. Najbardziej prawdopodobne jest, że będzie to jakiś rodzaj odpowietrznika gazowego, który trzeba będzie usunąć.

2. Podłącz wąż od źródła wody do punktu wejścia lub wlej wodę do beczki i podnieś ją powyżej poziomu wejściowego i wlać do układu.

   Tę samą metodę stosuje się do napełniania płynem niezamarzającym. Jeśli pracujesz z płynem niezamarzającym na bazie etylenu, pamiętaj, aby nałożyć respirator i rękawice ochronne. Jeśli substancja dostanie się na tkaninę lub inne materiały, wyrzuć je. Gdy woda zacznie wypływać z kranu spustowego, oznacza to, że system jest pełny.

Następnie należy wytworzyć w układzie wymagane ciśnienie:

1. Podłącz wąż o odpowiedniej długości do wlotu. około 150 cm (wybierz wlot tak, aby można było zobaczyć manometr). W tym momencie zamontuj zawór zwrotny i zawór kulowy.
2. Napełnij wąż płynem chłodzącym, kierując go w górę. Za pomocą adaptera podłącz pompę samochodową do węża, otwórz kran i wpompuj płyn chłodzący do układu. Gdy prawie cała zawartość węża zostanie wpompowana do układu, zamknij kran i powtórz wszystko jeszcze raz.
3. Powtarzaj poprzedni punkt, aż dojdziesz wymagany znak ciśnienia.

Napełnianie za pomocą pompy zanurzeniowej

Chłodziwo pompuje się znacznie szybciej za pomocą pompy zanurzeniowej niska moc. Podłącz urządzenie do najniższego punktu (nie powinien on pokrywać się z punktem spustowym).

Podłącz pompę poprzez zainstalowanie zaworu kulowego i zaworu zwrotnego, zainstaluj kolejny zawór kulowy w punkcie spustowym.

Wlej płyn chłodzący do zbiornika, opuść pompę i włącz ją (wszystkie odpowietrzniki muszą być otwarte). Aby zapobiec wpompowywaniu powietrza, monitoruj poziom płynu i w razie potrzeby dolej go do zbiornika.

Podążać z manometrem — ruch strzałki będzie oznaczał, że system jest już napełniony. Zamknij zawór i odpowietrzniki. Pozwól pompie pracować, aż ciśnienie wzrośnie do wymaganego poziomu.

Następnie wyłącz pompę, zamknij kran i otwórz otwory wentylacyjne, w tym na bateriach. Powietrze wydostanie się, a ciśnienie trochę spadnie. Ponownie włącz pompę i doprowadź ciśnienie do pożądanego poziomu, a następnie ponownie wypuść powietrze. Powtarzaj, aż powietrze przestanie wydostawać się z odpowietrzników.

Włącz pompę cyrkulacyjną i ponownie odpowietrz. Jeśli ciśnienie się nie zmieni, system jest gotowy do pracy.

Czy można to zrobić samemu z koncentratu?

Jeśli z jakiegoś powodu nie chcesz kupować przemysłowego środka przeciw zamarzaniu, możesz zrobić własny „środek przeciw zamarzaniu” z alkohol etylowy.

Aby to zrobić, należy rozcieńczyć go wodą destylowaną lub zwykłą wodą z kranu. do stężenia 33-55% w zależności od strefy klimatycznej.

Ten rodzaj płynu chłodzącego nie nadaje się do układów otwartych ze względu na wysoką lotność alkoholu.

Przydatny film

Obejrzyj film, aby dowiedzieć się, jak prawidłowo uzupełnić czynnik grzewczy w instalacji grzewczej.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze

Przed zaprojektowaniem systemu grzewczego należy zdecydować, jaki czynnik chłodniczy będzie w nim używany, ponieważ niektóre cechy konstrukcyjne zależą od tego. Aby działać na niezamarzającej cieczy, będziesz potrzebować większy zbiornik wyrównawczy i rury o większej średnicy.

Przed montażem grzejników należy je rozmontować i upewnić się, że zastosowano uszczelki paronitowe lub teflonowe. To samo dotyczy innych odłączane połączenia, do połączeń gwintowanych należy stosować pakuły lniane i pastę uszczelniającą. Zamiast automatycznych odpowietrzników, które nie są przeznaczone do płynu niezamarzającego, potrzebne będą krany Mayevsky.