Żeby najcięższe zimno było niczym! Obliczanie grzejników

Starannie przemyślany system ogrzewania domu to jedno z najważniejszych zadań podczas budowy i późniejszej poprawy warunków mieszkaniowych, gdyż komfortowa temperatura w pomieszczeniu to nie tylko gwarancja przytulności, ale i ważny warunek ludzkiego życia.

Obliczenia i wybór należy dokonać w zależności od szeregu warunków, takich jak materiał grzejnika, ogrzewana powierzchnia, warunki klimatyczne regionu, itp. W celu prawidłowej instalacji systemu grzewczego możesz skontaktować się z fachowcami lub możesz wykonać ten proces samodzielnie, wykorzystując swoje umiejętności i zdolności.

Pomiary do określania grzejników

Określenie parametrów ogrzewania w mieszkaniu należy rozpocząć od uzyskania niezbędnych danych uzyskanych poprzez pomiary.

Dane te to: długość pomieszczenia, szerokość pomieszczenia, powierzchnia pomieszczenia, liczba ścian zewnętrznych, wysokość sufitów, liczba drzwi, liczba okien, powierzchnia każdego okna.

Określanie parametrów akumulatora w zależności od różnych czynników

Na obliczenia grzejników wpływa wiele czynników.

Według powierzchni mieszkalnej

Przyjmując pożądany parametr jako Q, obliczenie jest według wzoru:

Q = S×100 W (1), gdzie

S ? powierzchnia pomieszczenia, dla której wykonuje się obliczenia grzejnika, M²;

100 W ? wartość przyjęta jako standard, oznaczająca ilość ciepła potrzebną do 1 mila² przestrzeń życiowa.

Cechy obliczeń wykorzystujących współczynniki udoskonalenia

Czynnikami objaśniającymi w tym obliczeniu są współczynniki uwzględniające cechy konstrukcyjne szacowanego budynku mieszkalnego.

Definicja Q Korzystając z nich, będziesz mógł dokładnie określić koszty ogrzewania w każdym indywidualnym przypadku.

Współczynniki wyjaśniają wzór (1) i sprowadzają go do następującej postaci:

Q=S×100W×α×β×γ×δ×ε×ζ×η×θ (2), gdzie

Alfa - mnożnik uwzględniający liczbę ścian zewnętrznych zwiększających straty ciepła przyjmuje się jako:

β - współczynnik uwzględniający stopień naturalnego nagrzewania przestrzeni życiowej. Zależy od strony świata, na którą wychodzi okno. β przyjmuje się, że jest równe:

γ - mnożnik uwzględniający lokalne warunki klimatyczne. Zależy od średniej minimalnej temperatury w styczniu. Wartość jest podawana na podstawie podręczników lub lokalnej służby hydrometeorologicznej. γ przyjmuje się, że jest równe:

Zdjęcie 1. Straty ciepła w domu prywatnym. Należy je uwzględnić podczas montażu grzejników.

δ - mnożnik uwzględniający obecność ocieplenia ścian w lokalu. δ przyjmuje się, że jest równe:

ε - mnożnik zależny od wysokości sufitów w domu. ε przyjmuje się, że jest równe:

ζ - mnożnik uwzględniający utratę ciepła spowodowaną pomieszczeniem znajdującym się nad obliczeniowym. ζ przyjmuje się, że jest równe:

η - mnożnik wykorzystujący zależność wartości pożądanej od rodzaju okna zamontowanego w pomieszczeniu. η przyjmuje się, że jest równe:

Zdjęcie 2. Jednokomorowe, dwukomorowe i trzykomorowe szyby zespolone. Rodzaj okna wpływa na liczbę zainstalowanych grzejników.

θ - mnożnik uwzględniający przy obliczaniu procentowy stosunek powierzchni okna do powierzchni podłogi. θ przyjmuje się, że jest równe:

W zależności od kubatury pomieszczenia

Uwzględnienie kubatury pomieszczenia mieszkalnego pozwoli na uzyskanie dokładniejszych danych przy obliczaniu urządzenia grzewczego, a także wzór (1) przyjmie postać:

Q=S×h×41 W (3), gdzie

H — wysokość sufitów pomieszczeń, m;

41 W ? wartość przyjęta jako standard, oznaczająca ilość ciepła potrzebną do 1 mila³ przestrzeń życiowa.

Wzór na obliczenie mocy cieplnej urządzeń grzejnikowych w mieszkaniach

Najlepiej jest obliczać zużycie ciepła dla mieszkania biorąc pod uwagę całkowitą utratę ciepła. według wzoru:

TP_ogólny = V×0,04×TP₀×n₀×TP_D×n_D (4), gdzie

V — objętość obliczonej przestrzeni, M³;

0,04 — wartość standardowa strat na 1 m³;

TP₀ — wartość standardowa strat z jednego okna, TP₀ = 0,1 kW;

N₀ — całkowita liczba okien w mieszkaniu;

TP_D — wartość standardowa z jednych drzwi, TP_D = 0,2 kW;

N_D — liczba drzwi w mieszkaniu.

Całkowitą utratę ciepła w mieszkaniu określa się również specjalnym urządzeniem? kamera termowizyjna, która pełni również funkcję wyszukiwania ukrytych wad konstrukcyjnych i wadliwych materiałów.

Zdjęcie 3. Kamera termowizyjna producenta Fluke. Urządzenie pozwala na pomiar temperatury grzejników.

Na całościowe obliczenia ma również wpływ moc grzejnika:

R_św. = TP₀/1,5×k (5), gdzie

R_św. — moc grzejnika;

1,5 — współczynnik uwzględniający pracę urządzenia w określonej temperaturze od 50?C do 70?C;

k — stosuje się współczynnik bezpieczeństwa równy:

• Cechy określania urządzeń grzejnikowych dla budynku wielokondygnacyjnego

Obliczenia wykonujemy według wzoru:

Q = S×80 W (6), gdzie

80 W ? wartość przyjęta przez normę, oznaczająca ilość ciepła potrzebną do 1 mila² powierzchni mieszkalnej, począwszy od drugiego piętra i wyżej.

Obliczanie liczby sekcji grzejnika

Do obliczenia liczby sekcji grzejnika potrzebny jest również specjalny wzór.

Według powierzchni pomieszczenia

Jedną z istotnych wartości dla zapewnienia odpowiedniej ilości ciepła w pomieszczeniu jest liczba sekcji grzejnikowych.

Poprawnie dobrany, to zapewni konsumentowi niezbędny poziom komfortu w niesprzyjających temperaturach zimowych.

Liczbę sekcji w stosunku do powierzchni pomieszczenia ustalamy korzystając ze wzoru:

N_C = S×100 W/q₀ (7), gdzie

Q₀ — wydajność cieplna jednej sekcji grzejnika, dane z dokumentacji technicznej dołączonej do wyrobu.

Według objętości domu

Zastosowanie obliczeń objętościowych pozwoli na dokładniejsze określenie potrzebnej liczby przekrojów:

N_C = V×100 W/q₀ (8)

• Cechy określania mocy sekcji za pomocą współczynnika korekcyjnego:

Aby określić współczynnik korekcyjny konieczne jest określenie wysokości podnoszenia się temperatury w instalacji grzewczej, korzystając ze wzoru:

H_T = (t_W-T_{na zewnątrz}/2)-t_pompon (9), gdzie

T_W — temperatura na wlocie do chłodnicy;

T_{na zewnątrz} — temperatura na wylocie z grzejnika;

T_pompon — wymagana temperatura w pomieszczeniu.

Następnym krokiem jest znalezienie współczynnika korekcyjnego. ok, w zależności od uzyskanego parametru h_T zgodnie z tabelą:

Ostatni etap? Znajdujemy parametr mocy sekcji według wzoru:

Q_Z = k × q₀ (10).

Najbardziej dokładna definicja parametru mocy systemu grzewczego w kW

Najbardziej dokładne ustalenie jest dokonywane zgodnie ze wzorem (2) uwzględniającym udoskonalone obliczenia cieplne:

Moc, kW = ((L_D×L_cii)×H_P)/2.7))/10 (11), gdzie

L_D — długość pomieszczenia;

L_cii — szerokość pomieszczenia;

H_P — wysokość sufitu.

Przydatny film

Obejrzyj film, który wyjaśnia, jak obliczyć liczbę sekcji w bateriach grzewczych.

Prawidłowe obliczenie urządzenia kluczem do komfortowej temperatury

Prawidłowe obliczenie strat ciepła np. przez okna i drzwi, a także dobór grzejników zapewnią pomyślne zakończenie remontu i zapewni stałą, znormalizowaną temperaturę w pomieszczeniui, w konsekwencji, dobrostan mieszkańców. Poważne podejście do procesu zapewnia sukces we wszystkich przedsięwzięciach.