Prostota i niezawodność konstrukcji jednorurowej! System ogrzewania „Leningradka”: co to jest

Ogrzewanie jednorurowe Posiada najprostszy schemat podłączenia grzejnika.

To jest do opanowania tańszy niż inne obwodów grzewczych i można je zamontować samodzielnie.

Można go zamontować w domu parterowym lub małym domku.

Jednorurowy piec parowo-wodny lub „Leningradka”

Rura doprowadzająca wodę i rura powrotna stanowią jedną całość, stąd nazwa - jednorurowy. Główna rura wychodzi z kotła grzewczego i biegnie do baterii grzewczych, przechodzi przez nie i wraca do kotła.

Przechodząc kolejno przez każdy grzejnik, woda oddaje część swojego ciepła do ogrzewania. W ten sposób dociera do ostatniego grzejnika schłodzonego.

Różnica temperatur między pierwszą a ostatnią baterią może być 10—20 °C.

Zalety i wady, czy można go stosować w budynkach wielopiętrowych

Zalety systemu jednorurowego, który zapewnić jej popularność:

• Prostota i przystępna cena — jest to najprostszy technologicznie system grzewczy. Jego budowa wymaga minimalnej liczby rur, co będzie kosztować stosunkowo niewielkie pieniądze.
• Płyn chłodzący w rurach może poruszać się pod wpływem grawitacji, co jest istotne dla autonomicznego, niezależnego działania grzewczego.

Główny wada systemy — nierównomierne ogrzewanie pomieszczeń. Ogranicza możliwość wykorzystania schematu w budynkach wielopiętrowych. W związku z tym schemat jednorurowy nie nadaje się do ogrzewania mieszkań, stosuje się go zazwyczaj w małych domach o powierzchni do 100 m2.

Okablowanie poziome i pionowe: schematy i opis, które jest lepsze

Istnieją różne możliwości organizacji ogrzewanie jednorurowe:

• Możliwość wyposażenia obwodu grzewczego na jednym piętrze. Ten typ układu obwodów nazywany jest poziomym.
• Możliwość wyposażenia obwodu grzewczego na dwóch piętrach. Ten schemat nazywa się pionowym.

Zdjęcie 1. Schemat systemu grzewczego Leningradka. Kolor czerwony pokazuje ruch czynnika chłodzącego z kotła do grzejników, a kolor niebieski pokazuje odwrotny ruch.

Do pionowego schemat jednorurowy możliwe są następujące opcje:

• Doprowadzenie wody do układu może odbywać się z rozdzielacza umieszczonego u góry – tzw. górny wyciek.
• Woda może dostać się do obiegu od dołu i poruszać się wzdłuż pętli „piętro pierwsze – drugie – pierwsze” – tzw. mniejszy wyciek.

Warianty podłączenia grzejnika:

• Montaż bezpośrednio w rurze głównej.
• Połączenie za pomocą rur.

Ta opcja jest - reprezentuje odległy model systemu dwururowegoW nim grzejniki są połączone z rurą główną za pomocą rurek przyłączeniowych - kobza. Główny przepływ czynnika chłodzącego przechodzi przez baterie, do każdej z których kierowana jest tylko część gorącej wody. Główny przepływ przemieszcza się dalej, nie wchodząc do grzejnika. Taki schemat umożliwia równomierne rozprowadzanie ciepła między pomieszczeniami.

Oprócz Jest to rozwiązanie bardziej zaawansowane technologicznie i wygodniejsze w przypadku napraw. Jeśli konieczna jest wymiana, jeden z akumulatorów jest wyjmowany, podczas gdy system nadal działa. W przeciwieństwie do schematu, w którym akumulatory są bezpośrednio wcinane do głównego przewodu, bez rur, a cała objętość chłodziwa przepływa przez każdy akumulator.

System leningradzki z pompą

Główna zaleta schemat jednorurowy - możliwość autonomiczny praca i ruch chłodziwa przez grawitację.

Efektywność takiego ogrzewania zależy jednak od kilku czynników, z których każdy może spowolnić ruch wody w grzejnikach i obniżyć temperaturę powietrza w pomieszczeniach.

Na przykład, prędkość chłodziwa zależy od różnicy temperatur na wlocie i wylocie kotła. Im jest większy, tym większa różnica ciśnień i szybszy przepływ.

Jednak przy stosunkowo niewielkim spadku temperatury na zewnątrz, +8 +10 °C, Nie ma potrzeby podgrzewać wody zbyt mocno. Wystarczy +50 +60 °C. A przy takiej temperaturze natężenie przepływu będzie zauważalnie niższe niż po podgrzaniu. do +80 °C.

Do układu grawitacyjnego z pojedynczą rurą wymagana jest konkretna lokalizacja kotła - możliwie najniższa, w piwnicy lub półpiwnicy. I wysokie położenie rozdzielacza - na poddaszu. Co nie jest możliwe w każdym budynku.

A także - grawitacja jest niemożliwa w dużych domach z powierzchnią grzewczą ponad 150 mkw.. Dlatego w przypadku dużych budynków w jednorurowym systemie grzewczym montuje się dodatkowe urządzenie - pompa obiegowa.

Pompa zapewnia wymuszoną cyrkulację chłodziwa. Przepycha wodę przez rury, obracając małe łopatki. Działa z oddzielnego źródła zasilania - gniazdka elektrycznego. Zapewnia ruch chłodziwa niezależnie od temperatury podgrzewania wody, lokalizacji kotła i wysokości rury wylotowej. W domu z dowolną powierzchnią grzewczą.

Może Cię również zainteresować:

Łączy wiele zalet! Zasady organizacji ogrzewania „Leningradka” w domu prywatnym

Tani i wydajny sposób ogrzewania to system jednorurowy

Każdy powinien znać normy: parametry czynnika chłodniczego instalacji grzewczej budynku mieszkalnego

Zasada działania układu

Pod zewnętrzną obudową pompy znajduje się silnik i łopatki obrotowePo podłączeniu do wspólnego rurociągu łopatki obracane są przez silnik elektryczny.

Ich obrót zmusza wodę w rurze do dalszego przemieszczania się. Zwolniona przestrzeń jest wypełniana kolejną porcją wody, która również przepływa przez łopatki pompy.

Więc Płyn chłodzący porusza się po okręgu, popychany przez łopatki robocze.

Pompa jest wbudowana w system przed wejściem do kotłaOto minimalny naturalny przepływ, a zatem najbardziej odpowiednia lokalizacja dla wymuszonego obiegu.

Zalety i wady

Główna zaleta schematy ogrzewania z pompą obiegową - jego gwarantowana praca w dowolnej temperaturze i przy dowolnym układzie/podłączeniu grzejników. A także możliwość ogrzewania domu o różnych rozmiarach, z jedną lub wieloma kondygnacjami.

Z wad schematy z pompą — uzależnienie ogrzewanie z elektryczności.

Schemat z pompą

Schemat obwodu obejmuje te same urządzenia i elementy, co konwencjonalny system jednorurowy. I dodatkowo ma pompę. Można go osadzić na dwa sposoby:

• Bezpośrednio do rury powrotnej wody. Dzięki takiemu połączeniu ruch chłodziwa pod wpływem grawitacji staje się niemożliwy.
• Przez rury — przy takim odcięciu pompa jest podłączona równolegle do wspólnej linii głównej. Jeśli jest wyłączona, woda może poruszać się wzdłuż głównej rury bez przeszkód. W ten sposób możliwe jest połączenie autonomicznego i zależnego systemu w jednym obwodzie. Gdy pompa jest podłączona, czynnik chłodzący będzie krążył wymuszenie. Gdy jest wyłączona, woda będzie płynąć wzdłuż rury grawitacyjnie.

Zdjęcie 2. Schemat układu ogrzewania jednorurowego typu zamkniętego z zastosowaniem pompy obiegowej.

Jak własnoręcznie wykonać konstrukcję grzewczą z polipropylenu?

Trwają prace nad budową systemu grzewczego Leningradu w kilku etapach.

Obliczenia

Prawidłowe rozplanowanie ogrzewania nie jest możliwe bez indywidualnych obliczeń. Co należy obliczyć przed instalacją schemat jednorurowy:

• Moc grzewcza — maksymalna ilość ciepła, która może być potrzebna do ogrzania domu. Moc obliczana jest w specjalnym programie, który bierze pod uwagę wielkość pomieszczeń, materiał ścian, obecność izolacji, liczbę i wielkość otworów okiennych/drzwiowych.
• Moc każdego grzejnika — ustala się na podstawie ich liczby w systemie, w oparciu o całkowitą wydajność systemu grzewczego.
• Obliczenia hydrauliczne układu — określenie oporu hydraulicznego — niezbędnego do zorganizowania efektywnego przepływu grawitacyjnego.
• Objętość układu chłodzenia i ogrzewania — objętość kotła i grzejników (podana w kartach technicznych) + objętość wewnętrzna rur (obliczona ze wzorów objętościowych — długość rury mnożymy przez kwadrat promienia wewnętrznego i liczbę „pi” — 3.14).
• Obliczanie objętości zbiornika wyrównawczego — musi być 15% od objętości płynu chłodzącego w układzie.

Przy wyborze systemu ogrzewania brane są pod uwagę również obliczenia cieplne.

Instalacja

Podajmy przykład instrukcje krok po kroku do montażu systemu jednorurowego:

• Montaż kotła grzewczego — w osobnym pomieszczeniu lub wydzielonej części korytarza, werandy, kuchni. W przypadku przepływu grawitacyjnego wskazane jest, aby miejsce, w którym zainstalowany jest kocioł, było pogłębione 0,5—1m do piwnicy (poziom podłogi został obniżony, o stopień).

• Montaż grzejników — aluminium, stal, żeliwo. Każdy rodzaj grzejników można przyciąć do systemu jednorurowego. Są one koniecznie instalowane pod każdym oknem i, jeśli jest to pożądane, wzdłuż pustych ścian budynku.
• Mocowanie kolektora transferowego:w systemie z obiegiem naturalnym - na wysokości, pod sufitem lub na poddaszu.
• Mocowanie zbiornika wyrównawczego - prowadzi również na poddasze.
• Podłączenie kotła, grzejników, zbiornika, kolektora rurami polipropylenowymi. Ważne jest, aby pamiętać, że rury kotła i wyloty grzejników są wykonane z metalu. Aby połączyć je z rurami z tworzywa sztucznego, potrzebne będą specjalne złączki. Urządzenia te mają gładkie połączenie z jednej strony i gwint z drugiej. Najpierw są przykręcane do rury metalowej, a następnie lutowane do krawędzi rury z tworzywa sztucznego.
• W razie konieczności - wraz z rurami do układu wbudowana jest pompa obiegowa.
• Napełnianie układu wodą, sprawdzając, czy nie ma wycieków.
• Podłączanie urządzeń elektrycznych (pompa, ewentualnie kocioł), próba uruchomienia ogrzewania.

Przydatny film

Obejrzyj film przedstawiający cechy leningradzkiego systemu grzewczego.

Schemat jednorurowy dla domu prywatnego

Jednorurowy system grzewczy Leningradka jest jednym z najpopularniejszych systemów grzewczych przeznaczonych do ogrzewania domów prywatnych. potwierdzona dziesięcioleciami niezawodnej pracy. Dostępny schemat instalacji, niskie koszty montażu i możliwość autonomicznej pracy sprawiły, że Leningradka stała się jednym z najpopularniejszych schematów obwodów grzewczych.